Tak więc używasz Narzędzia dyskowego do partycjonowania nowego dysku twardego, gdy masz do wyboru wiele potencjalnych systemów plików. Lista jest dłuższa, niż myślisz, przy czym można wybierać takie terminy, jak "APFS (rozróżnianie wielkości liter)" i "Mac OS Extended (Journaled, Encrypted)".
Co to wszystko oznacza i którą wybrać? Zasadniczo istnieją trzy główne opcje:
Wybór systemu plików polega zasadniczo na wyborze między tymi trzema opcjami. Inne czynniki, takie jak szyfrowanie i rozróżnianie wielkości liter, nie są czymś, na co powinieneś zbytnio polegać. Przejdźmy do nieco więcej szczegółów na temat trzech najlepszych opcji poniżej, a następnie wyjaśnij kilka z podopcji.
APFS lub Apple File System to domyślny system plików dla dysków SSD i pamięci flash w MacOS High Sierra z 2017 roku. Po raz pierwszy wydany w 2016 roku, oferuje wiele korzyści w porównaniu do Mac OS Extended, poprzedniej domyślnej.
Z jednej strony, APFS jest szybszy: kopiowanie i wklejanie folderu jest w zasadzie natychmiastowe, ponieważ system plików zasadniczo wskazuje te same dane dwa razy. Ulepszenia metadanych oznaczają, że bardzo szybko można na przykład określić, ile miejsca zajmuje folder na dysku. Istnieje również wiele ulepszeń niezawodności, co sprawia, że rzeczy takie jak uszkodzone pliki są o wiele mniej powszechne. Istnieje wiele upides tutaj. Po prostu przeglądamy powierzchnię, więc przeczytaj nasz artykuł o wszystkim, co musisz wiedzieć o APFS, aby uzyskać więcej informacji na temat korzyści płynących z APFS.
Więc jaki jest haczyk? Odwrotna zgodność. MacOS Sierra 2016 był pierwszym systemem operacyjnym zdolnym do odczytu i zapisu do systemów APFS, co oznacza, że każdy Mac używający starszego systemu operacyjnego nie będzie mógł zapisywać na dyskach w formacie APFS. Jeśli masz starszego Maca, do którego potrzebujesz napędu, APFS to zły wybór dla tego dysku. I zapomnij o czytaniu napędu APFS z Windowsa: nie ma tam nawet narzędzi innych firm.
W tej chwili APFS nie jest kompatybilny z Time Machine, więc będziesz musiał sformatować napędy kopii zapasowych jako Mac OS Extended.
Poza tym prawdopodobnie nie ma powodu, aby nie używać APFS w tym momencie, szczególnie na dyskach półprzewodnikowych i pamięciach flash.
Mac OS Extended był domyślnym systemem plików używanym przez każdego Maca od 1998 do 2017 roku, kiedy to zastąpił go APFS. Do dziś pozostaje on domyślnym systemem plików dla mechanicznych i hybrydowych dysków twardych, zarówno podczas instalacji systemu MacOS, jak i formatowania dysków zewnętrznych. Jest tak po części dlatego, że korzyści z APFS nie są tak oczywiste w przypadku napędów mechanicznych.
Jeśli masz mechaniczny dysk twardy i zamierzasz go używać tylko na komputerach Mac, prawdopodobnie lepiej jest trzymać się Mac OS Extended. A każdy dysk, który musi działać ze starszymi komputerami Mac, z uruchomionym El Capitanem lub wcześniejszym, powinien być sformatowany z systemem Mac OS Extended, ponieważ APFS nie jest kompatybilny z tymi komputerami.
APFS również nie działa z Time Machine, więc powinieneś sformatować dowolny dysk, którego chcesz użyć do utworzenia kopii zapasowej komputera Mac, korzystając z Mac OS Extended.
APFS i Mac OS Extended oba oferują opcję "Case Sensitive", ale macOS nie używa tego ustawienia domyślnie. Jeśli naprawdę nie wiesz, co robisz i masz konkretny powód, dla którego chcesz, nie powinieneś używać wrażliwości na wielkość liter podczas formatowania dysku.
Aby było jasne, możesz używać wielkich liter w nazwach plików w dowolny sposób. Rozróżnianie wielkości liter decyduje głównie o tym, czy system plików traktuje wielkie litery jako różne. Domyślnie nie ma, dlatego nie można mieć pliku o nazwie "Fun.txt" i "fun.txt" w tym samym folderze na komputerze Mac. System plików traktuje nazwy plików jako identyczne, nawet jeśli wyglądają one inaczej.
Komputery Mac domyślnie stosowały wielkość liter w systemie plików w latach 90., ale zmieniły się po uruchomieniu Mac OS X. W systemach opartych na systemie UNIX wielkość liter nie jest rozróżniana, a system Mac OS X był pierwszym systemem operacyjnym Mac opartym na standardzie UNIX. Włączenie rozpoznawania wielkości liter może przerwać niektóre aplikacje na Maca, ale każdy, kto ma system plików z lat 90., może potencjalnie stracić pliki bez włączonej rozróżniania wielkości liter.
Zalecamy unikanie rozróżniania wielkości liter w oprogramowaniu APFS i Mac OS Extended, chyba że masz konkretny powód, aby tego chcieć. Nie ma wielu korzyści, aby go włączyć, ale wszelkiego rodzaju rzeczy mogą się zepsuć, a przeciąganie plików z jednego na drugie może oznaczać utratę danych.
Powiedzieliśmy Ci, jak szyfrować dyski twarde macOS, ale najszybszym sposobem na to jest włączenie szyfrowania podczas pierwszego formatowania dysku. Zarówno APFS, jak i Mac OS Extended oferują opcję Encrypted, a jeśli chodzi o bezpieczeństwo, dobrym pomysłem jest użycie tego na dyskach zewnętrznych.
Główną wadą jest to, że zapomnienie klucza szyfrowania oznacza utratę dostępu do plików.Nie szyfruj dysku, chyba że pamiętasz klucz, lub jeśli nie masz bezpiecznego miejsca do przechowywania.
Inną potencjalną wadą szyfrowania jest wydajność. Czytanie i pisanie będzie wolniejsze na zaszyfrowanym dysku, ale uważamy, że na ogół warto - zwłaszcza na przenośnych komputerach Mac, takich jak laptopy.
Obserwatorzy o oczach zeznają o kilka innych opcji niż te, które opisałem powyżej. Oto krótkie podsumowanie tych.
Powiedzieliśmy już różnicę między FAT32, exFAT i NTFS, więc sprawdź tę listę, aby uzyskać więcej szczegółów na temat tych i innych opcji.
Zdjęcie kredytowe: Patrick Lindenberg, Brian Blum, Tinh tế Photo, Telaneo
