Nie wszystkie sieci Wi-Fi są sobie równe. Punkty dostępu Wi-Fi mogą działać w trybie "ad-hoc" lub "infrastructure", a wiele urządzeń z obsługą WI-Fi może łączyć się tylko z sieciami w trybie infrastruktury, a nie z ad-hoc.
Sieci Wi-Fi w trybie infrastruktury są zwykle tworzone przez routery Wi-Fi, podczas gdy sieci ad-hoc są zwykle sieciami krótkotrwałymi utworzonymi przez laptop lub inne urządzenie. Ale nie zawsze jest takie proste.
Większość sieci Wi-Fi działa w trybie infrastruktury. Urządzenia w sieci komunikują się za pośrednictwem pojedynczego punktu dostępowego, którym jest na ogół router bezprzewodowy. Na przykład, powiedzmy, że masz dwa laptopy obok siebie, każdy podłączony do tej samej sieci bezprzewodowej. Nawet siedząc obok siebie, nie komunikują się bezpośrednio. Zamiast tego komunikują się pośrednio przez punkt dostępu bezprzewodowego. Wysyłają pakiety do punktu dostępu - prawdopodobnie routera bezprzewodowego - i wysyłają pakiety z powrotem do drugiego laptopa. Tryb infrastruktury wymaga centralnego punktu dostępowego, z którym łączą się wszystkie urządzenia.
Tryb Ad-hoc jest również znany jako tryb "peer-to-peer". Sieci ad-hoc nie wymagają scentralizowanego punktu dostępu. Zamiast tego urządzenia w sieci bezprzewodowej łączą się bezpośrednio ze sobą. Jeśli skonfigurujesz dwa laptopy w trybie bezprzewodowym ad-hoc, połączą się bezpośrednio ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępu.
Tryb Ad-hoc może być łatwiejszy do skonfigurowania, jeśli chcesz po prostu połączyć ze sobą dwa urządzenia, nie wymagając scentralizowanego punktu dostępu. Załóżmy na przykład, że masz dwa laptopy i siedzisz w pokoju hotelowym bez Wi-Fi. Możesz połączyć je bezpośrednio z trybem ad-hoc, tworząc tymczasową sieć Wi-Fi bez routera. Nowy standard Wi-Fi Direct opiera się również na trybie ad-hoc, umożliwiając urządzeniom bezpośrednią komunikację za pośrednictwem sygnałów Wi-Fi.
Tryb infrastruktury jest idealny, jeśli konfigurujesz bardziej trwałą sieć. Routery bezprzewodowe, które działają jako punkty dostępowe, mają na ogół radiotelefony i anteny o większej mocy, dzięki czemu mogą obejmować większy obszar. Jeśli używasz laptopa do skonfigurowania sieci bezprzewodowej, będziesz ograniczony mocą bezprzewodowego radia laptopa, który nie będzie tak silny, jak router.
Tryb Ad-hoc ma również inne wady. Wymaga większej ilości zasobów systemowych, ponieważ fizyczny układ sieci ulegnie zmianie w miarę przemieszczania się urządzeń, podczas gdy punkt dostępu w trybie infrastruktury zwykle pozostaje nieruchomy. Jeśli wiele urządzeń jest podłączonych do sieci ad-hoc, wystąpi więcej zakłóceń bezprzewodowych - każdy komputer musi ustanowić bezpośrednie połączenie ze sobą nawzajem, zamiast przechodzić przez pojedynczy punkt dostępowy. Jeśli urządzenie znajduje się poza zasięgiem innego urządzenia, z którym chce się połączyć, przekaże dane za pośrednictwem innych urządzeń po drodze. Przekazywanie danych przez kilka komputerów jest wolniejsze niż przekazywanie ich przez pojedynczy punkt dostępu. Sieci ad-hoc nie są skalowane.
Decyzja, kiedy należy korzystać z każdego rodzaju sieci, jest naprawdę prosta. Jeśli konfigurujesz router bezprzewodowy, aby działał jako punkt dostępowy, pozostaw go w trybie infrastruktury. Jeśli konfigurujesz tymczasową sieć bezprzewodową między garstką urządzeń, tryb ad-hoc jest prawdopodobnie w porządku.
Jest jeszcze jeden wielki haczyk. Wiele urządzeń nie obsługuje trybu ad-hoc z powodu jego ograniczeń. Urządzenia z Androidem, drukarki bezprzewodowe, Chromecast Google i wiele innych urządzeń z obsługą Wi-Fi nie chcą radzić sobie z problemami sieci ad-hoc i nie będą się z nimi łączyć, a jedynie łączą się z sieciami w trybie infrastruktury . Niewiele można z tym zrobić; wystarczy użyć sieci w trybie infrastruktury, a nie w trybie ad-hoc.
Możesz łatwo utworzyć lokalną sieć Wi-Fi na laptopie, bez względu na to, czy korzystasz z systemu Windows, Mac OS X czy Linux. Niestety większość systemów operacyjnych domyślnie tworzy sieć ad-hoc. Można na przykład utworzyć sieć ad-hoc z Panelu sterowania w systemie Windows lub utworzyć sieć ad-hoc na komputerze z systemem Ubuntu Linux. Jest to dobre, jeśli chcesz podłączyć dwa laptopy, ale jest to bardzo niewygodne, jeśli musisz podłączyć urządzenie, które obsługuje tylko sieci w trybie infrastruktury.
Jeśli używasz systemu Windows 7 lub 8, możesz zmienić laptopa z systemu Windows w punkt dostępu bezprzewodowego w trybie infrastruktury, używając kilku poleceń wiersza polecenia. Connectify czyni to łatwiejszym dzięki ładnemu graficznemu interfejsowi użytkownika, ale w rzeczywistości po prostu używa ukrytej funkcji wbudowanej w Windows 7 i wyżej.
Jeśli potrzebujesz utworzyć punkt dostępu do trybu infrastruktury w systemie Linux, zajrzyj do narzędzia punktu dostępowego AP. Na komputerze Mac włączenie funkcji Udostępnianie Internetu spowoduje utworzenie sieci w trybie infrastruktury, a nie w trybie ad-hoc.
Zwykle nie powinieneś się martwić o te dwa różne tryby sieciowe. Routery są domyślnie skonfigurowane do korzystania z trybu infrastruktury, a tryb ad-hoc będzie działać w celu szybkiego połączenia dwóch laptopów. Jeśli chcesz zrobić coś bardziej wyszukanego w systemie Windows lub Linux i skonfigurować sieć w trybie infrastruktury, musisz użyć jednej z powyższych sztuczek.
Image Credit: Projekt LEAF na Flickr (przycięty), webhamster w serwisie Flickr, Następne zdjęcia w serwisie internetowym na Flickr (przycięte)
