Dyski półprzewodnikowe (SSD) są szybkim odpowiednikiem tradycyjnego dysku twardego z ruchomymi częściami. Ale czy są one dla ciebie dobre? Czytaj dalej, ponieważ demistyfikujemy dyski SSD.
W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił wyraźny wzrost dostępności dysków SSD. Wykazali także dramatyczny spadek cen, mimo że są jeszcze drożsi od tradycyjnych dysków. Co to jest dysk SSD? W jaki sposób najlepiej czerpiesz korzyści z opłacania składki za dysk SSD? Co, jeśli w ogóle, musisz zrobić inaczej z dyskiem SSD? Czytaj dalej, kiedy przecinamy mgiełkę otaczającą Dyski Solid State.
Trudno w to uwierzyć, ale dyski Solid State Drive są w rzeczywistości dość starą technologią. Dyski SSD istnieją od dziesięcioleci w różnych formach. Najwcześniejsze były oparte na pamięci RAM i były tak kosztowne, że mogły pojawiać się tylko w ultra-high-endowych i super-komputerach. W latach dziewięćdziesiątych pojawiły się dyski SSD oparte na technologii Flash, ale wciąż były zbyt drogie dla rynku konsumenckiego i nie stanowiły większego problemu poza wyspecjalizowanymi środowiskami komputerowymi. Przez cały 2000 rok cena pamięci flash nadal spadała, a do końca dekady dyski Solid State Drive konsumowały na rynku komputerów osobistych.
Czym dokładnie jest Solid State Drive? Zacznijmy od tego, co jest tradycyjnym dyskiem twardym (HDD). Dysk twardy to najprostszy zestaw metalowych talerzy pokrytych materiałem ferromagnetycznym. Te talerze obracają się na wrzecionie (podobnie jak obroty rekordów na obrotowym stole). Powierzchnia talerzy magnetycznych jest zapisywana przez małe mechaniczne ramię (ramię siłownika) z bardzo cienką końcówką (głową). Dane są przechowywane przez zmianę polaryzacji bitów magnetycznych na powierzchni talerzy. Jest to oczywiście nieco bardziej skomplikowane, ale wystarczy powiedzieć, że analogia automatycznego ramienia gramofonu szukającego śladu na płycie nie jest odległa od ramienia siłownika i głowicy dysku twardego szukającego danych . Gdy chcesz zapisać lub odczytać dane z magnetycznego dysku twardego, talerze obracają się, głowa szuka, a dane się znajdują. Jest to proces mechaniczny, a także cyfrowy.
Natomiast dyski Solid State Drive nie mają ruchomych części. Chociaż skala jest inna, a rozmiar pamięci masowej jest znacznie większy, dyski SSD mają o wiele więcej wspólnego z prostym, przenośnym dyskiem flash niż z mechanicznym dyskiem twardym (iz pewnością znacznie bardziej niż kiedykolwiek z odtwarzaczem płyt! ). Zdecydowana większość dysków SSD dostępnych na rynku jest odmianą NAND, typem nieulotnej pamięci, która nie wymaga zasilania energią elektryczną w celu zachowania pojemności przechowywania danych (w przeciwieństwie do pamięci RAM w komputerze, która traci przechowywane dane, gdy tylko zasilanie gaśnie). Pamięć NAND zapewnia także znaczny wzrost prędkości w stosunku do mechanicznych dysków twardych, ponieważ czas stracony na kręcenie i poszukiwanie jest usuwany z równania.
Dobrze i dobrze radzisz sobie z pracą dysków SSD, ale lepiej porównać je z tradycyjnymi dyskami twardymi, z których korzystasz od lat. Spójrzmy na kilka kluczowych różnic w porównaniu punkt po punkcie.
Czas rozpędzania: Dyski SSD nie mają czasu na rozruch, ponieważ napęd nie ma ruchomych części. Dyski HDD mają różny czas rozpędzania - zwykle kilka sekund - kiedy usłyszysz kliknięcie przez chwilę lub dwie podczas uruchamiania komputera lub uzyskiwania dostępu do rzadko używanego napędu.
Czas dostępu do danych i czas oczekiwania: Dyski SSD szybko się zapalają i generalnie szukają rzędu 80-100 razy szybciej niż dyski twarde. Pomijając mechaniczną procedurę spinowania i wyszukiwania, dyski SSD uzyskują dostęp do danych niemal natychmiast, gdziekolwiek się znajdują na dysku. HDD są hamowane przez fizyczny ruch zwory i wirowanie talerzy.
Hałas: Dyski SSD milczą; brak ruchomych części oznacza brak hałasu. Dysk twardy waha się od poziomu dźwięku cichej muzyki do bardzo niezdarnego kliknięcia.
Niezawodność: Oddzielne problemy produkcyjne (złe dyski, problemy z oprogramowaniem itp.), Napędy SSD wychodzą na przód w dziale niezawodności fizycznej. Zdecydowana większość awarii HDD jest wynikiem awarii mechanicznej. W pewnym momencie, po dziesiątkach tysięcy godzin pracy, napęd mechaniczny po prostu się zużyje. Pod względem czasu odczytu / zapisu dyski HDD wygrywają (nie ma limitu zapisu na dysku magnetycznym, można zmienić polaryzację i nieskończoną liczbę razy).
I odwrotnie, dyski SSD mają skończoną liczbę cykli zapisu. Ten problem z ograniczonym cyklem zapisu jest dużo głośniejszy od ludzi odrzucających dyski SSD, ale rzeczywistość jest taka, że przeciętnemu użytkownikowi komputera trudno byłoby trafić w pułap cyklu odczytu i zapisu na dysku SSD. Nowoczesne dyski SSD, takie jak Samsung EVO 850 (jedna z bardziej popularnych linii SSD), mogą na przykład obsłużyć setki TiB danych zapisanych w ciągu kilku dekad użytkowania - więcej niż większość ludzi postawi na dysku.
Ponadto dyski SSD mają całkiem niezłą funkcję; kiedy sektory modułów NAND osiągną koniec cyklu zapisu, stają się one tylko do odczytu. Napęd odczytuje dane z uszkodzonego sektora i przepisuje je na nową część dysku. Zazwyczaj daje to dużo czasu na tworzenie kopii zapasowych danych i zakup nowego dysku.
Pobór energii: Dyski SSD zużywają o 30-60% mniej energii niż tradycyjne dyski twarde. Zapisanie dziwnych 6 lub 10 watów tu i tam nie wydaje się dużo, ale w ciągu roku lub dwóch na maszynie mocno eksploatowanej, to się sumuje.
Koszt: SSD nie są tak tanie, jak dyski twarde. W chwili pisania tego artykułu (pod koniec 2017 r.) Ceny tradycyjnych dysków twardych spadły poniżej zera na jeden gigabajt danych. To zaskakująco tanie według historycznych standardów. Dyski SSD są znacznie tańsze niż w ciągu ostatnich kilku lat.W zależności od rozmiaru i modelu, spodziewamy się zapłacić od 0,20 USD do 0,30 USD za GB (również od końca 2017 r.). Droższe dyski twarde niż dyski twarde, ale dysk SSD do użytku jako główny dysk twardy nie jest zbyt wygórowany.
Należy zauważyć, że cena dysków SSD ma tendencję do drastycznego wzrostu przy wyższych pojemnościach. Na przykład można zazwyczaj odebrać dysk SSD o pojemności 256 GB za około 100 USD, 500 GB za około 150 USD i 1 TB za mniej niż 300 USD. Jednak dyski o pojemności 2 TB zaczynają uderzać około 700 USD, a 2 TB dwukrotnie. Z tego powodu wiele osób wybiera mniejszy dysk SSD do użycia jako dysk systemowy (w którym są zainstalowane system Windows oraz wiele aplikacji i gier), a także większy i tańszy dysk twardy do przechowywania plików.
Jeśli chodzi o działanie systemu operacyjnego, zapisywanie danych i interakcję z komputerem, jedyne różnice, jakie można zauważyć podczas uruchamiania dysku SSD, to wzrost prędkości i zmniejszenie szumów. Jeśli chodzi o dbanie o swoją jazdę, istnieje kilka zasad o decydującym znaczeniu.
Nie defragmentuj dysku. Defragmentacja jest bezużyteczna na dysku SSD i skraca jej żywotność. Defragmentacja to technika, która przybliża pliki i optymalizuje ich rozmieszczenie na talerzach dysków twardych, aby skrócić czas wyszukiwania i zużycie dysku. Dyski SSD nie mają półmisków i mają prawie natychmiastowy czas wyszukiwania. Wszystkie defraggowanie ich powoduje przeżuwanie kolejnych cykli zapisu. Domyślnie defragmentacja jest wyłączona dla dysków SSD w systemie Windows.
Wyłącz usługi indeksowania: Jeśli Twój system operacyjny skaluje jakiekolwiek narzędzie do wyszukiwania informacji, takie jak usługa indeksowania (system Windows), wyłącz go. Czas odczytu jest tak szybki na dyskach SSD, że tak naprawdę nie trzeba budować indeksu plików i rzeczywistego procesu indeksowania dysku, a pisanie indeksu na dyskach SSD jest wolne.
Twój system operacyjny powinien obsługiwać TRIM. Polecenie TRIM pozwala twojemu systemowi komunikować się z dyskiem SSD i informować go, które bloki nie są już używane (i w związku z tym są wyczyszczone do wymazywania). Bez polecenia TRIM dbanie o porządek na dysku SSD, wydajność szybko się pogarsza. Nowoczesne wersje Windows (7 i nowsze), macOS (10.6.6 i nowsze) oraz większość implementacji Linuksa (jądro Linux 2.6.33+) obsługują polecenie TRIM. Podczas gdy istnieją hacki rejestru i programy uzupełniające do modyfikowania wcześniejszych wersji systemu operacyjnego, takich jak Windows XP, w celu częściowego wsparcia polecenia TRIM, nie ma natywnego wsparcia. Dysk SSD powinien zostać sparowany z nowoczesnym systemem operacyjnym, aby uzyskać maksymalną wydajność.
Pozostaw część dysku pustą. Aby uzyskać szczegółowe informacje, sprawdź specyfikacje dysku. Większość producentów zaleca pozostawienie pustego 10-20% dysku. Ta pusta przestrzeń służy do wspomagania algorytmów poziomowania (redystrybuują dane w modułach NAND, aby zminimalizować całkowite zużycie napędu i zapewnić długą żywotność i optymalną wydajność napędu). Zbyt mało miejsca i algorytmy wyrównywania pracują z czasem i przedwcześnie zużywają napęd.
Przechowuj nośnik na drugim dysku: Dopóki większe dyski SSD nie zostaną radykalnie obniżone, nie ma sensu przechowywać masywnych plików multimedialnych na drogim dysku SSD. Jeśli przechowujesz wiele TB danych, wybierz duży tradycyjny dysk twardy, który będzie używany jako dysk dodatkowy, jeśli to możliwe.
Zainwestuj w RAM: W porównaniu z kosztami dysków SSD, RAM jest tanie. Im więcej masz pamięci RAM, tym mniej zapisów na dysku będziesz mieć na dysku SSD. Wydłużycie żywotność cennego dysku SSD, zapewniając, że system ma zainstalowaną odpowiednią pamięć RAM.
W tym momencie masz lekcję historii, porównanie punkt po punkcie i kilka wskazówek, jak utrzymać dysk SSD w szczytowej formie, ale czy jest to dysk SSD? Sprawdź wszystkie, które się ubiegają, i przygotuj się na zniszczenie twojej karty kredytowej:
Jeśli twoja lista kontrolna wygląda na pełniejszą niż pusta, a zapłacenie nieco więcej to nic wielkiego, to gratulacje - wygląda na to, że dysk SSD jest w Twojej przyszłości!
Czy masz własne doświadczenia z dyskami SSD, porady lub sztuczki do dodania? Posłuchajmy ich w komentarzach. Pytania? Też chcemy je usłyszeć!
