Wysyłasz i odbierasz je codziennie, jest natychmiastowe i nic nie kosztuje. To poczta elektroniczna, jedno z najważniejszych narzędzi dnia dzisiejszego. Rzućmy okiem na to, jak to działa, pod maską i w normalnym języku.
Poczta elektroniczna (w skrócie e-mail, e-mail, e-mail itp.) To bardzo stara forma komunikacji komputerowej. Dawno temu - w kategoriach technologicznych, a nie ludzkich - komputery były gigantycznymi maszynami. Ludzie korzystali z terminali dial-up, aby uzyskać do nich dostęp, a każdy komputer przechowywał pamięć dla wielu użytkowników. Tak jak w przypadku każdej społeczności, ludzie znaleźli użyteczne i unikalne sposoby komunikowania się ze sobą, a system komunikacji ewoluował. Ograniczeniem było to, że można wysyłać wiadomości do innych użytkowników w tym samym systemie, przynajmniej do 1971 roku. Jak głosi opowieść, wraz z Rayem Tomlinsonem, który wysłał pierwszy e-mail, adresując użytkownika w innym systemie za pomocą symbolu "@" . Oczywiście zarówno podstawowa dynamika, jak i dalekosiężne konsekwencje nie były tak proste, ale właśnie ta koncepcja doprowadziła nas do miejsca, w którym jesteśmy dzisiaj.
(Zdjęcie od ajmexico)
W tym czasie wiadomość e-mail była odpowiednikiem dzisiejszej wiadomości tekstowej. Z biegiem czasu zmieniło się i ewoluowało jak wszystko; ma informacje o nadawcy i odbiorcy, wiersz tematu, treść wiadomości i załączniki, ale ogólnie wiadomości e-mail to całkiem proste dokumenty. Jednak nie jest łatwo uzyskać to z punktu A do punktu B. Podobnie jak wszystko inne, istnieje skomplikowany proces, który działa za kulisami, aby wyglądał jak najbardziej bezproblemowo. Wiele pomysłów na przekazywanie wiadomości e-mail było ważnych w formułowaniu transferu dokumentów, który leży u podstaw takich rzeczy, jak systemy tablic ogłoszeniowych i światowa sieć.
Zacznijmy od ilustracji procesu. Na początku może nie mieć pełnego sensu, ale warto będzie się do niego odwołać.
Kiedy ktoś, powiedzmy sprzedawca przypraw, wyśle e-mail, musi mieć adres w postaci [email protected]. Nasz przykład ma [email protected]. Wiadomość e-mail zostanie wysłana przez klienta do serwera poczty wychodzącej za pośrednictwem protokołu Simple Mail Transfer Protocol. Serwer SMTP jest podobny do lokalnego urzędu pocztowego, który sprawdza Twoją pocztę i adres oraz określa, gdzie wysłać pocztę. Nie rozumie jednak domen. Są rzeczą abstrakcyjną, więc serwer SMTP kontaktuje się z serwerem systemu nazw domenowych. Serwer DNS jest rodzajem książki telefonicznej lub adresowej dla Internetu; tłumaczy domeny takie jak "arrakis.com" na adres IP taki jak "74.238.23.45". Następnie dowiaduje się, czy ta domena ma jakieś "MX" lub serwery wymiany poczty na niej i odnotowuje ją. To tak, jak na twoich pocztowych mapach konsultingowych, gdzie powinna iść twoja poczta, dzwonisz do ich lokalnego urzędu pocztowego i sprawdzasz, czy twój znajomy ma skrzynkę pocztową czy P.O. pole do odbioru poczty.
Teraz, gdy serwer SMTP ma odpowiednie informacje, wiadomość jest wysyłana z tego serwera do serwera wymiany poczty docelowej domeny. Ten serwer jest określany jako MTA lub Mail Transfer Agent. Decyduje o tym, gdzie dokładnie umieścić pocztę, podobnie jak sposób, w jaki pocztówka twojego przyjaciela sprawdza, w jaki sposób najlepiej go dostarczyć. Następnie znajomy jedzie i pobiera pocztę, zwykle za pomocą klienta działającego za pośrednictwem protokołu POP lub IMAP.
Te dwa akronimy nękają panele ustawień poczty e-mail wszędzie, więc przyjrzyjmy się im dokładniej. POP oznacza protokół Post Office. Jest to przydatne, ponieważ podobnie jak poczta, możesz wskoczyć, pobrać całą pocztę, a następnie wyjść. Nie musisz pozostawać w kontakcie, a oprócz zostawiania kopii na serwerze, jest to całkiem wytarta i sucha procedura. Jeśli nie zostawisz kopii na serwerze, to również nie wymaga dużo miejsca ani przepustowości. Za pomocą protokołu POP można pobierać pocztę z kilku różnych skrzynek odbiorczych na kilku różnych serwerach poczty e-mail i konsolidować je na jednym.
Ma jednak wady. POP jest protokołem jednokierunkowym; informacja podróżuje w jedną stronę. Po pobraniu wiadomości e-mail do klienta, klient musi sortować różne jej statusy i tak dalej. To dobrze, jeśli tylko uzyskujesz dostęp do poczty z jednego miejsca. W dzisiejszych czasach powszechne jest uzyskiwanie dostępu do poczty e-mail z poziomu klienta telefonu, interfejsu internetowego, gdy jesteś gdzieś poza domem, i klienta, gdy jesteś w domu. Przeglądanie wszystkich tych informacji na kilku urządzeniach byłoby nużące, zakładając, że na początku przechowujesz kopię każdego e-maila na serwerze.
(Obraz z SuccessByDesigns)
IMAP jest nieco mądrzejszy w sprawach. Chociaż POP można uznać za bardzo "zorientowany na klienta", protokół Internet Message Access został zaprojektowany do pracy w inny sposób: jest "zorientowany na serwer" i dwukierunkowy. Klienci mają dwukierunkową komunikację ze swoimi serwerami. Wszystkie wiadomości są przechowywane na serwerze, dzięki czemu wielu klientów może uzyskać do nich dostęp. Podczas sprawdzania wiadomości e-mail w telefonie jest ona oznaczana jako przeczytana, a podczas następnej interakcji z serwerem ten status jest wysyłany, aby wszyscy inni klienci mogli zostać zaktualizowani. To tak, jakby twoja poczta została wysłana do asystenta w urzędzie pocztowym, który ją kategoryzuje i przechowuje dla ciebie, daje ci to, czy jesteś w domu, w pracy, czy faktycznie tam, i dokonujesz zmian w przechowywanych kopiach tak jak Ty. .
Możesz zachować odpowiednio oznaczone archiwum na swoim macierzystym kliencie, a także na swoim serwerze pocztowym. Protokół IMAP obsługuje również tryb offline; zmiany są zsynchronizowane z serwerem następnym razem, gdy jesteś online. Możesz także skonfigurować serwery poczty IMAP do pobierania poczty ze skrzynek POP, co działa bardzo dobrze, jeśli chcesz je skonsolidować. Oczywiście, ponieważ IMAP działa w idealnej "chmurze", dostęp do serwera i przechowywanie może być problematyczne.Na szczęście przestrzeń dyskowa i przepustowość nie są tak drogie jak kiedyś, ale z pewnością może to być kompromisem dla niektórych osób.
W przeciwieństwie do fizycznej skrzynki pocztowej poczta wychodząca i przychodząca są obsługiwane przez dwa różne typy serwerów. Naprawdę nie ma dyskryminacji w zakresie odbierania serwerów; każdy komputer może być bardzo łatwo wykonany w MTA i dobrze sobie z nim radzić. Wysyłanie poczty to inna historia. Serwery SMTP muszą mieć statyczne adresy IP, a większość dostawców usług internetowych blokuje port 25, aby ich użytkownicy nie mogli wysyłać poczty samodzielnie. Czemu? Ze względu na ogromną ilość spamu, który niszczy naszą wspólną przepustowość, wszystkie rzeczy, które powinien skonfigurować MTA, powinny zostać odfiltrowane. Możesz skonfigurować swoich klientów do korzystania z serwera SMTP dostawcy ISP zamiast przeprowadzania własnego. Chodzi o to, że do korzystania z poczty elektronicznej potrzebny jest zarówno serwer MTA, jak i serwer SMTP, ponieważ każdy z nich specjalizuje się w tym, co robi.
E-mail to ważna część naszego codziennego życia, ale miło jest zrozumieć, jak to działa. W końcu bez tego nie mielibyśmy internetu.