Jeśli jesteś użytkownikiem komputerów Mac i fanem oprogramowania open source, prawdopodobnie widziałeś niektóre aplikacje z etykietą "Darwin". Ale dlaczego wersje aplikacji w macOS noszą tę nazwę?
Ponieważ macOS jest, wraz z iOS i tvOS, zasilany przez kawałek open source, oprogramowanie oparte na BSD o nazwie Darwin. Podobnie jak wiele systemów operacyjnych Open Source, Darwin ma nawet maskotkę: Hexley the Platypus.
Zdobyć? Ponieważ maskotka BSD jest diabłem? Och nieważne. To nie jest żadna sztuczka: Apple bierze na poważnie sprawę open source. Możesz pobrać cały kod źródłowy Darwin, teraz, na stronie opensource.apple.com. Znajdziesz różne pliki do pobrania dla każdej wersji macOS.
Z tego powodu oprogramowanie macOS jest czasami określane jako "Darwin", szczególnie przez entuzjastów open source.
Nie.
Cóż ... w większości nie. Chociaż sam Darwin jest open source, większość rzeczy, o których myślisz, kiedy obrazujesz macOS, nie jest. Interfejs użytkownika Aqua i interfejs API Cocoa są na przykład zamkniętym źródłem i żadne oprogramowanie macOS nie może działać bez tych rzeczy.
Tak więc, podczas gdy możesz pobrać darmowy kod źródłowy Darwina i możesz go skompilować, jeśli masz odpowiednie umiejętności, nigdy nie będziesz pracował nad tym systemem - w tym, jak na ironię, wielu z tych oznaczonych jako "darwin" (chyba że chcą spędzić kilka lat i / lub dekady na odwrotnej inżynierii zastrzeżonych części macOS). Darwin jest tylko podstawową podstawą, na której zbudowana jest reszta macOS.
Ale to nie znaczy, że nie możesz dostać byle co działać na Darwinie. Istnieją również wersje Darwina innych producentów, które można stosunkowo łatwo uruchomić, w szczególności PureDarwin. Ten zbudowany na zasadzie wolontariatu system operacyjny wykorzystuje Darwin jako rdzeń i można nawet uruchamiać na nim otwarte interfejsy użytkownika. Oto, jak to wygląda:
Niezupełnie macOS Sierra, prawda? Możesz również uzyskać PureDarwin działający w maszynie wirtualnej, jeśli chcesz włożyć swój wkład w to. Po prostu nie oczekuj, że uruchomisz na nim oprogramowanie Mac.
Kiedy Apple zwolnił Steve'a Jobsa w 1985 roku, był cały czas zajęty. Pomagał np. Wykręcić Graphics Group z LucasFilm. Ta firma została przemianowana na Pixar.
Mniej więcej w tym samym czasie Jobs założył NeXT, który tworzył komputery klasy wyższej. Urządzenia te, skierowane głównie do pracowników akademickich, poważnie zaimponowały informatykom za ich wysoką specyfikację oraz zorientowanemu obiektowo, opartemu na systemie UNIX systemowi operacyjnemu: NeXTSTEP. Ten system operacyjny, choć w większości zamknięty, korzystał z kodu open source, zwłaszcza z BSD.
Podczas gdy urządzenia NeXT nigdy nie były sprzedawane zbyt dobrze, były one wpływowe: Tim Berners-Lee zaprojektował pierwszą przeglądarkę w NeXTSTEP, na przykład.
W 1997 Apple kupił NeXT. Spowodowało to powrót Steve'a Jobsa do firmy, ale także oznaczało, że Apple jest właścicielem systemu operacyjnego NeXTSTEP. Części tego systemu operacyjnego zostały ponownie opracowane, aby stworzyć podstawę dla Darwina, a dziedzictwo UNIX oznaczało, że te części stały się open source.
Inne funkcje NeXTSTEP, w tym API Cocoa, również stały się częścią macOS. Nawet podstawowe rzeczy, takie jak Dock i rozszerzenie .app dla aplikacji, można odnieść do NeXTSTEP, jak pokazuje ten film.
Funkcje NeXTSTEP są dostępne do dziś na komputerach Mac, ale każde urządzenie Apple jest częścią tego dziedzictwa. Darwin zasila iPhone'a, Apple Watch i Apple TV. Większość użytkowników Apple nigdy się o tym nie dowie, a oni naprawdę nie muszą tego robić, ale wszyscy raz na jakiś czas natrafią na paczkę z "Darwin" w nazwie. Teraz już wiesz dlaczego.
