Jeśli martwisz się o odzyskiwanie danych po sformatowaniu dysku twardego, czy potrzebujesz opcji tak potężnej, jak DBAN, czy coś mniej skutecznego może równie dobrze przydać się? Dzisiejszy post z pytaniami i odpowiedziami dla SuperUser zawiera odpowiedź na ciekawe pytanie czytelnika.
Dzisiejsza sesja pytań i odpowiedzi przychodzi do nas dzięki uprzejmości SuperUser - poddziału Stack Exchange, społecznościowego forum z pytaniami i odpowiedziami.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Matt Dunlop (Flickr).
Czytnik SuperUser cantay chce wiedzieć, dlaczego dane można odzyskać po sformatowaniu:
Jeśli szybki format po prostu zaznacza bity jako zapisywalne, a normalny format wypisze zera na cały dysk, dlaczego ludzie martwią się DBAN-em i dlaczego wymagane są wielokrotne przebiegi?
Dlaczego dane można odzyskać po sformatowaniu?
Kontrybutor SuperUser, Alex McKenzie, ma dla nas odpowiedź:
Kiedyś było to możliwe dzięki odczytaniu resztkowego magnetyzmu pozostawionego przez poprzednie bity. Nie stanowi to już problemu, ponieważ utwory i bity, które zapisują na dyskach twardych, są tak małe. Odzyskanie wartościowych danych z wyzerowanego dysku przy użyciu nowoczesnych dysków jest prawie niemożliwe.
Ta następna sekcja dotyczy tylko Windows XP (jak zauważył Psycogeek, Vista i nowsze systemy Windows zerują dysk twardy, jeśli robisz pełny format).
Biorąc to pod uwagę, twoje definicje szybkiego formatu i normalnego formatu są wyłączone. Normalny format nie wyzerowuje dysku, co zajęłoby zbyt dużo czasu. Różnica między nimi polega na tym, że normalny format szuka uszkodzonych sektorów na dysku, podczas gdy szybki format nie.
Najlepiej więc użyć narzędzia takiego jak DBAN, aby wykonać przynajmniej jedno przejście, jeśli chcesz się upewnić, że danych nie można odzyskać. A jeśli robisz jeden rzut, to dlaczego nie zrobić jeszcze kilku dla zabawy?
Czy masz coś do dodania do wyjaśnienia? Dźwięk w komentarzach. Chcesz przeczytać więcej odpowiedzi od innych użytkowników Stack Exchange, którzy znają się na technologii? Sprawdź cały wątek dyskusji tutaj.
