ISO to jedyne ustawienie kamery, które można zmienić bez wpływu na to, jak obraz wygląda za bardzo, przynajmniej dla niższych wartości. Przy wyższych wartościach widoczny cyfrowy szum może stać się problemem. Zobaczmy więc, jak wybrać odpowiednią wartość dla różnych sytuacji.
Każda kamera ma podstawową czułość ISO. Jest to podstawowa czułość czujnika i jest to wartość, przy której działa najlepiej z najwyższym zakresem dynamiki. Przy każdej innej wartości kamera wzmacnia sygnał generowany przez światło uderzające w czujnik, co z kolei wzmacnia ilość cyfrowego szumu na obrazie.
W przypadku większości lustrzanek cyfrowych i aparatów bez lustrzanek podstawową wartością ISO jest 100, chociaż kilka wysokiej klasy aparatów Nikon ma ISO wynoszące 64.
Baza ISO niekoniecznie jest najniższym ustawieniem ISO. Na przykład mój Canon 5D III ma ustawienie ISO 50, ale osiąga się to poprzez zmniejszenie wzmocnienia na czujniku.
Ponieważ otrzymujesz obrazy o najwyższej jakości w bazie ISO, powinno to być ustawienie domyślne w każdej sytuacji, w której możesz go użyć. Jeśli możesz uzyskać żądany czas otwarcia migawki i żądaną przysłonę za pomocą ISO 100 (lub ISO 64, sprawdź instrukcję obsługi aparatu, aby się upewnić), to właśnie powinieneś użyć.
Uwaga: Powyższy obraz został nagrany na Canon 650D przy czułości ISO 100. Przykładowe obrazy dla każdej wartości ISO poniżej są przycięte wersje tego samego zdjęcia zrobionego z określoną wartością ISO.
Aparaty cyfrowe są niesamowite. W ciągu ostatnich lat podskoczyli, a rzeczywistość jest taka, że każdy nowoczesny aparat może robić niesamowite zdjęcia między ISO 200 i ISO 800, prawie bez zauważalnego spadku jakości obrazu - a przynajmniej bez Ciebie. .
Jeśli potrzebujesz użyć krótszego czasu otwarcia migawki lub węższej przysłony niż pozwala na to ISO, możesz z pewnością zwiększyć czułość ISO do około 800 bez zbytniego wpływu na obraz. Regularnie fotografuję portrety w rozdzielczości ISO 400, dzięki czemu mogę zagwarantować, że szybkość migawki nie spadnie zbyt nisko.
Niczym arbitralnie nazywam ISO 800 górą tego zakresu, ponieważ jest tak wysokie, jak większość kamer z czujnikiem przycięcia początkowej jakości, ale w niektórych nowszych i pełnoklatkowych aparatach, będziesz w stanie aby pchnąć go wyżej. Najlepiej jest bawić się aparatem i zobaczyć, jak działa przy różnych wartościach.
Gdzieś pomiędzy ISO 800 i ISO 3200, zaczniesz widzieć widoczny cyfrowy szum w twoim obrazie, nawet jeśli nie patrzysz za blisko. Ponownie, jest to rodzaj specyficznej dla kamery; z mniejszymi lub starszymi kamerami, zobaczysz je przy niższych czułościach ISO niż w wyższych i nowszych aparatach.
Ten zakres jest najwyższą wartością, jaką możesz wepchnąć do aparatu w większości sytuacji bez dokonywania ostatecznego poświęcenia w jakości obrazu. Nie jest to najwyższa wartość, którą można popchnąć, ale jest to najwyższa wartość, jaką można uzyskać i niezawodnie uzyskać dobre obrazy.
Zwiększenie ISO do tego punktu jest kompromisem. Prawie na pewno fotografujesz w nocy lub pracujesz gdzieś w ciemności, a jeśli nie możesz zmniejszyć czasu otwarcia migawki lub poszerzyć apertury, to podniesienie czułości ISO jest jedyną opcją. W tym zakresie nadal będziesz uzyskiwać użyteczne obrazy, ale po prostu nie będą one najwyższej jakości. Mimo to dobre zdjęcie jest lepsze niż brak zdjęcia.
Gdy zaczniesz przekraczać ISO 3200, zobaczysz dramatyczny wzrost szumu. Jak zwykle, dokładna wartość zależy od aparatu, ale w pewnym momencie obrazy staną się bezużyteczne, przynajmniej w kontekście profesjonalnym.
Gdzie również zależy od tego, co strzelasz. Zrobiłem serię nocnych portretów przy wysokich wartościach ISO, a ponieważ objąłem hałaśliwy wygląd, udało mi się nakręcić je w ISO 6400, nie martwiąc się zbytnio.
Z drugiej strony, jeśli idziesz o super czysty wygląd, to prawdopodobnie masz pecha.
Inną opcją jest spojrzenie na inne sposoby redukcji hałasu. Astrofotografowie regularnie wykonują wiele zdjęć w ISO 6400, a następnie łączą je w postprodukcji, aby zrównoważyć szum z innych obrazów. Ponieważ hałas jest losowy, jest mało prawdopodobne, że te same miejsca pokażą szum na każdym obrazie.
ISO to często pierwsze ustawienie, które można zmienić, gdy trzeba zwiększyć ekspozycję, a to wszystko - do pewnego stopnia. Gdy zauważysz wyraźny spadek jakości obrazu, musisz zacząć myśleć ostrożniej.
