If-Koubou

Jak zrozumieć typografię jak profesjonalny projektant

Jak zrozumieć typografię jak profesjonalny projektant (Jak)

Typografia jest taka przemożnie zawsze obecni, już go tam nie zauważamy. Tak samo jak w naszej kulturze, tak naprawdę dziwne jest myśleć, że w ogóle ma historię. Ten artykuł posłuży jako skrócona edukacja na temat podstaw typografii, w tym terminów typograficznych, właściwego użycia czcionek, nietypowych postaci i historii.

Tak przyzwyczailiśmy się komunikować z typem, że większość z nas nie zauważa, co robi, nie mówiąc już o bolesnych decyzjach projektowych, które były częścią ich tworzenia. Praktycznie każda ważna czcionka ma długą historię i bogactwo, ważne dla tego, jak czcionka komunikuje się z zawartością, którą nosi. Przynajmniej każda czcionka, która nie została stworzona przez kogoś o imieniu "Pizzadude".

Krótka historia typu

Tradycja typu zachodniego zaczęła się od skrybów i odręcznych kopii książek. Wszystkie materiały pisane zostały wykonane ręcznie, żmudnie i powoli, często zabierając lata, aby wyprodukować jedną kopię książki. Idea "kroju pisma" lub "czcionki" była nieznana, chociaż większość pisarzy w całym zachodnim świecie miała własne cechy stylistyczne.

Kiedy niemiecka drukarnia Johannes Gutenberg wynalazła pierwszą zachodnią ruchomą maszynę drukarską, on i jego uczniowie ręcznie rzeźbili drewniany typ w stylu odręcznych czcionek Blackletter. Czyniąc to, Gutenberg nie tylko stworzył silnik za ogromną eksplozją alfabetyzacji, ale także pierwszą "szczerą do dobroci" czcionkę w postaci wielokrotnego użytku, którą rozumiemy dzisiaj.

Jeszcze bardziej niż historia literatury, historia typografii jest synonimem historii alfabetyzacji. Projektanci typu epoki renesansu i baroku czerpali inspirację z Gutenberg i innych pierwszych drukarek ruchomych, ale także z typografii klasycznej (rzymskiej). Łącząc rzymskie Majuscule z naturalistycznymi Minuslami, które można znaleźć w starożytnych tekstach, które zainspirowały czcionki Czcionki, ci typografowie ostatecznie stworzyli czcionki i alfabety, takie jak te, których używamy dzisiaj. Wczesne typografie, ręcznie wykonując indywidualne i pięknie zaprojektowane elementy, skutecznie tworzyły krytyczny element języka, w którym wszyscy się komunikują.

Przez lata "czcionki" były tymi prostymi, ruchomymi kawałkami drewna (lub metalu, w późniejszych, bardziej uprzemysłowionych latach), umieszczonymi w tył, nakreślonymi tuszem i przebiegającymi nad podłożem, np. Papierem. Ponieważ tego rodzaju druk w stylu reliefu pozostawia lustrzane odbicie, składacze musieli nauczyć się odczytywać znaki do tyłu i umieszczać je na swoich maszynach. Ucząc się umieszczać Glify czytając je w odwrotnym kierunku, składarki często były ostrzegane przed "Mind ich p i q", ponieważ małe litery p i małe litery q wyglądają prawie identycznie.

Czcionki te były męcząco zaprojektowane wokół głównej zasady czytelność. Projektant miał wyzwanie, aby stworzyć każdą literę na tyle wyjątkową, aby odróżnić ją od reszty alfabetu, zachowując jednocześnie wyraźny styl w całym zestawie. Czytelność jest odrębną koncepcją całkowicie od koncepcji czytelność, która jest zdolnością do czytania, gdy kopiowanie jest ustawione w dużych blokach. Decyzje projektowe w czcionce tak powszechnej dziś jak Helvetica lub Garamond odzwierciedlają długą tradycję zupełnie nieznaną współczesnym użytkownikom komputerów i prawdopodobnie wielu projektantów.

W jednej z najważniejszych współczesnych książek o typie, Elementy stylu typograficznegoRobert Bringhurst krótko omawia życie Jeana Jannona, tak zwanego "największego projektanta francuskiego baroku". Opisuje on Jannona jako protestanta, który był prześladowany przez większość jego życia i że jego doświadczenia spowodowały Twórz kroje, które były "eleganckie, ale nonkonformistyczne". Czcionki Jannona są często łączone z Garamondem nawet do dnia dzisiejszego. Taki rodzaj historii można znaleźć każdy większy krój pisma i Bringhurst nas o tym informuje. Dzięki takiemu zrozumieniu wielki projektant może poślubić subtelny, niewidoczny styl prostemu kopiowaniu ciała.

"Typografia istnieje po to, aby uczcić treść." Bringhurst mówi. A cała sztuka jest po części o artyście. Sztuka typografii mówi coś o osobistym stylu typografa. Jannon był nonkonformistycznym Francuzem, który zaprojektował nieskazitelne kroje pisma. Kiedy ustawiasz kopię swojego ciała w twarzach Jannona, co ty mówisz o treści tych słów? Czy mówisz o francuskiej sprytu autora? Z jego ikonoklazmu? O jego cierpieniu i prześladowaniu? To właśnie ten poziom bogactwa, historii i umiejętności rzemieślniczych projektantów, takich jak Bringhurst, przy podejściu do problemu projektowania. Każda twarz mówi coś, nawet jeśli nie jest to oczywiste.

Czcionki cyfrowe były mniej lub bardziej nieuniknioną konsekwencją tej historii, jako etapy projektowania w epoce komputerów. Aby zainteresować projektantów i typografów, firmy takie jak Apple i Adobe badały czcionki drukowane przed laty przez rzemieślników typu mistrzowskiego, przynosząc żmudną pracę z całego okresu projektowania do rozmiarów kilku miniaturowych KB. Podczas gdy czcionki cyfrowe miały ogromny wpływ na to, że projektowanie stało się bardziej dostępne dla świata, nastąpiła reakcja na to traktowanie ukochanych ręcznych czcionek. Wielu projektantów zdecydowało się na włączenie tych "przestarzałych" metod do swoich projektów, celowo ignorując smukłość konstrukcji narzędzi i maszyn, które Gutenberg mógłby rozpoznać.

Nie znaczy to, że jest to cytat z oferty "właściwy"Sposób na zaprojektowanie. Wiele dziedzin projektowania, w tym projektowanie stron internetowych, nie nadaje się do drukowania za pomocą klocków z drewna.Ale właśnie dzięki takiemu rozumieniu historii typograficznej dobry projektant musi zacząć od tego, zanim zdecyduje się zastosować starannie opracowaną czcionkę Futura, Gill Sans lub Jean Jannon i wykonać niewypowiedziane, wręcz niegrzeczne rzeczy, których projekt może wymagać .

Terminy typograficzne, które powinieneś wiedzieć

  • Kopia ciała: Duże bloki typu ustawione do czytania z największą możliwą łatwością. Kopia ciała powinna być ustawiona w tej samej czcionce, z współdzielonymi rozmiarami punktów dla twarzy i początku.
  • Majuscule: Inaczej zwane wielkimi literami. Większość naszego alfabetu pożycza swoje Majusuki od łacińskich lub klasycznych listew.
  • Minuskuła: W przeciwieństwie do Majuscule, Minuscules są naszymi małymi literami, kopiowanymi i modyfikowanymi przez lata, aby lepiej pasowały do ​​ich klasycznych odpowiedników w postaci liter.
  • X-Height: W niewielkim zestawie czcionek, tak zwana "wysokość" to przestrzeń między linią bazową a punktem środkowym, która często jest wysokością małej litery x.
  • Linia bazowa: Niewidoczna linia, w której czcionki "spoczywają". Spadacze mogą zanurzyć się poniżej tej linii, ale mają na niej punkt spoczynku.
  • Ascender: W zestawie Minuscules, Ascender jest częścią czcionki, która wykracza poza wysokość X, zbliżając się do wysokości wielkiej litery. Litery z wznoszącymi się są takie jak l, b, f lub k.
  • Descender: Również w grze Mincules Descender jest częścią, która spada poniżej linii podstawowej. Litery, które mają malejąco, to p, q, yi, w niektórych twarzach, f.
  • Ligatury: Czasami małe litery zderzają się ze słowami, tworząc styczne punkty i dziwaczne kształty, które mogą spowodować, że czytelnik się potknie, nie zdając sobie sprawy z tego, dlaczego. Typografowie umiejętnie łączą litery takie jak "fi", "ti", "ffi" w sposób łatwy dla oka i często niewykrywalne jako osobne znaki. Wiele wysokiej jakości czcionek zawiera te Ligatury wśród ich Glifów.
  • miska: Zamknięta okrągła przestrzeń w obrębie liter takich jak "o" i "p" lub "B".
  • Licznik lub Przeciwny: Otwarta zaokrąglona przestrzeń wewnątrz liter takich jak "c", "G" lub "U". Małe litery "e" mają miskę i przeciwforma.
  • Przestrzeń liter: Najbardziej dosłownym terminem typograficznym, Letterspacing, jest dodanie pustej przestrzeni między poszczególnymi literami. Dodaje tylko miejsca i nie należy go mylić z Kerningiem. Niektóre czcionki są łatwiejsze do czytania, a niektóre z nich są trudniejsze.
  • Kerning: Litery są Kerned, gdy przestrzenie między literami są zamknięte, zbliżając je do siebie. Niektóre kombinacje liter, takie jak "AV", często wymagają Kerning, aby nie wyglądać na niezręczny i wypełniony nadmiarem przestrzeni. Większość kerningu w nowoczesnym skomputeryzowanym typie jest wykonywana automatycznie przez oprogramowanie, ale może wymagać spersonalizowanej uwagi w zależności od czcionki lub sytuacji.
  • Prowadzić lub Prowadzący: Ołów to przestrzeń między liniami bazowymi tekstu w treści kopii. Na przykład "podwójny odstęp" w arkuszu badawczym w programie Word zwiększa przewagę. Prowadzenie jest ustawione w punktach i jest zwykle ustawione w tym samym miejscu co czcionka lub nieco wyżej. Jest to wymawiane "ołowiu" jak w przypadku substancji ciężkich w przypadku "ołowiu" i "prowadzenia".
  • Serif: Serify to tradycyjne zawijasy, punkty i kształty na końcach pociągnięć liter. Są to znaki rozpoznawcze starszych czcionek z korzeniami w pismach rzymskich, włoskich i niemieckich. Były one pierwotnie częścią naturalistycznego pociągnięcia pióra i stały się częścią pierwszych zestawów czcionek. Zajęło to więcej czasu niż mogłoby się wydawać, że pierwsze czcionki bez Serifów zostały stworzone i są powszechnie używane.
  • Wpisz Nerd: Dokładnie, jak to brzmi, Type Nerds lubią wskazywać, kiedy ktoś używa Faux Bold lub Double Prime zamiast prawdziwych cytatów. Typografia to forma sztuki stworzona przez stickerów, a więc tworzy wiele typowych frajerów.

Podstawowe typy czcionek

Serif: Co stało się standardem standardów, czcionki Serif mają te rozkwitnięcia, punkty i kształty na końcach ich uderzeń. Czcionki szeryfowe są często uważane za "tradycyjne" i są często używane do tego, aby powiedzieć coś więcej na temat tej tradycji w bardziej konserwatywnych, staroświeckich projektach. Zestaw kopii ciała w czcionkach Serif jest często bardzo czytelny. Typowe Serify to: Times, Georgia, Garamond, Minion i Baskerville.

Sans Serif: Kiedy powstały pierwsze czcionki Sans Serif, ludzie nazwali je "Grotesque". Nazwa ta istnieje do dzisiaj jako jedna z pierwszych generacji czcionek Sans Serif. Sans są nowocześniejszymi kuzynami hipsterów dla czcionek Serif. Obecnie większość projektów typograficznych wykorzystuje czcionki Sans. Często Sans to Helvetica, Impact, Futura, Frutiger, Myriad lub Tahoma.

Płyta Serif: Szeryfowa czcionka spopularyzowana w XIX wieku, kiedy świat zachodni rozwijał żywotne zainteresowanie historią Egiptu. Slab Serifs mają blokowe płyty szeryfów, w odróżnieniu od spiczastych lub rozkwitłych, które cechują czcionki Serif oparte na humanistycznych, odręcznych literach. Popularne szylkopy to Rockwell and Courier, czcionka maszyny do pisania.

Blackletter: Niestety, są one często nazywane czcionkami "staroangielskimi". Blacklettery były pierwszymi czcionkami, które można drukować za pomocą ruchomych czcionek, i dlatego były pierwszą czcionką w powtarzalnym, nowoczesnym znaczeniu. Opierają się one na tradycji kaligraficznej i zostały po raz pierwszy użyte przez Gutenberga do wydrukowania słynnej Biblii Gutenberga. Popularnym Blackletterem jest Fraktur.

Dingbat: Dekoracyjne, nieformalne glify używane do różnych celów dekoracyjnych. Typowymi czcionkami Dingbat są Dingbaty i Skrzydła Zapf.

Wyświetl czcionkę: Czcionki zaprojektowane specjalnie dla krótkiego, przyciągającego wzrok tekstu.Plakaty, reklamy i nagłówki stron internetowych najlepiej wykonywać czcionkami ekranowymi.

Czcionka ciała: Czcionki zaprojektowane do ustawiania dużych fragmentów kopii ciała. Książki, gazety i zawartość postów na blogu powinny być ustawione w odpowiednich czcionkach ciała.

Kaligraficzny lub Czcionka skryptu: Czcionki zaprojektowane w oparciu o charakter pisma danej osoby lub zaprojektowane tak, aby wyglądały jak pismo ręczne. Mogą one być tak skomplikowane, jak skrypty edwardiańskie lub tak proste, jak pokorny, ale nienawidziany Comic Sans MS.

Nowość Czcionka: Cyfrowa typografia pozwoliła projektantom tworzyć wszystkie dziwne, ale dziwnie wyglądające czcionki. Mogą to być od użytecznych do bezużytecznych, od kopiowania fontów filmowych po zapożyczanie stylu artystów Graffiti. Nowość jest rodzajem mojego prywatnego terminu. Używam go, aby zilustrować różnicę między współczesnym trendem w projektowaniu czcionek a długą, utrwaloną historią i niekwestionowanymi typami czcionek.

Wskazówki dotyczące lepszej typografii

  • Zawsze, gdy ma to zastosowanie, szanuj historię kroju pisma.
  • Zrozum, że nie został zaprojektowany do rozciągania, zginania lub zniekształcania.
  • Konstrukcja zapewniająca czytelność i czytelność. Typ powinien zostać odczytany.
  • Zastanów się, jaka czcionka została zaprojektowana przy wyborze. Nie pisz swoich notatek w Impact. Wysyłanie e-maili wysyłanych za pomocą Funstuff sprawia, że ​​wyglądasz głupio.
  • Wiele czcionek zaprojektowano tak, aby były ustawione w małych i dużych literach. Czcionki skryptowe są tego przykładem i są prawie nieczytelne we wszystkich wersjach.
  • Czcionki Blackletter to kolejny przykład. Istnieje estetyka związana z czcionkami Blackletter, ale niekoniecznie są one przeznaczone do czytania w ten sposób.
  • Kiedy głównym celem jest przekazywanie treści, prostsze jest często lepsze.
  • Używaj jak najmniejszej liczby czcionek i wielkości punktów w tych czcionkach, jak to możliwe w jednym projekcie.
  • Jeśli używasz innej czcionki lub rozmiaru punktu w tej czcionce w projekcie, upewnij się, że masz powód.
  • Upewnij się, że są na tyle różne, że zauważono różnicę.
  • Jeśli zignorujesz którąkolwiek z tak zwanych "zasad projektowania", masz dobry powód i to robisz bardzo dobrze.

Specjalne podziękowania i podziękowania dla WikiProject Typography. Twoje artykuły pomogły mi odświeżyć moją wiedzę typu atroficznego. Obraz uchwycony z elementów stylu typograficznego przez Roberta Bringhursta zakładał dozwolony użytek. Uważa się, że cała inna typografia jest domeną publiczną pod progiem oryginalności. A dla płyty mam dużo miłości do Pizzadude.