Połącz ze sobą jedną Raspberry Pi i posyp tanie tanie zewnętrzne dyski twarde, a otrzymasz receptę na ultra-energooszczędne i zawsze aktywne urządzenie pamięci masowej. Czytaj dalej, ponieważ pokazujemy, jak skonfigurować własny serwer NAS oparty na Pi.
Zaletą posiadania zawsze dostępnego sieciowego urządzenia pamięci masowej jest to, że niezwykle wygodne jest przechowywanie danych (lub miejsca docelowego kopii zapasowych) na komputerach zarówno w sieci, jak i poza nią. Minusem, w większości przypadków, jest to, że zużywasz sporo energii dla wygody.
Nasz serwer biurowy działa na przykład 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu i zużywa prawie 200 USD energii rocznie. Z drugiej strony urządzenie pamięci masowej oparte na Raspberry Pi zużywa około 5 USD energii rocznie.
Będziemy pierwszymi, którzy zapewnią ci, że pełny serwer będzie miał więcej miejsca na dysku i możliwość wykonania większej ilości pracy (np. Transkodowanie kolekcji wideo o wielu terabajtach w rozsądnym czasie). Dla większości ludzi jednak głównym celem posiadania stałego komputera w domu jest służenie jako serwer plików i repozytorium kopii zapasowych plików. Do takich zadań Raspberry Pi jest więcej niż wystarczająco potężny i pozwoli zaoszczędzić kawałek zmiany w zużyciu energii.
Ten samouczek opiera się na naszym poprzednim samouczku: Poradnik HTG do rozpoczęcia pracy z Raspberry Pi i założymy, że już to zrobiłeś - innymi słowy masz już swoje Raspberry Pi, masz je zasilane, podłączone do myszy i klawiatury i zainstalowałeś na nim Raspbian.
Oprócz narzędzi, które będziesz potrzebować w samouczku "Wprowadzenie do Raspberry Pi", będziesz mógł korzystać z następującego sprzętu:
lub
To jest to! Jeśli potrzebujesz prostego dysku podłączonego do sieci, potrzebujesz tylko jednego dysku twardego. Zdecydowanie zalecamy użycie co najmniej dwóch dysków twardych, aby umożliwić nadmiarowość danych lokalnych (w systemie Raspberry Pi). Na potrzeby tego samouczka korzystamy z pasującej pary przenośnych zewnętrznych dysków twardych Seagate Backup Plus 1TB. Są bardzo małe, nie wymagają zewnętrznego źródła zasilania i były w sprzedaży, gdy kupowaliśmy części.
Możesz używać dowolnych zewnętrznych dysków twardych, ale jest to idealne rozwiązanie do korzystania z niewielkich napędów o niskiej mocy, o ile jest to możliwe, ponieważ cały temat projektu polega na skonfigurowaniu małego i niskonapięciowego serwera NAS, który możesz po prostu schować i schować. zapomnij o.
Zanim przejdziemy dalej, istnieje kilka opcji, które stworzyliśmy pod kątem konfigurowania naszego Raspberry Pi NAS, o których powinieneś wiedzieć. Podczas gdy większość użytkowników będzie chciała podążać dokładnie tak, jak to zrobiliśmy, możesz zmodyfikować określone kroki, aby lepiej dopasować się do swoich potrzeb i sposobu korzystania z komputerów w sieci.
Najpierw używamy dysków twardych sformatowanych w systemie plików NTFS. Jeśli serwer Raspberry Pi NAS zawodzi z jakiegoś powodu lub chcemy szybko skopiować informacje przez połączenie USB 3.0 zamiast przez sieć, mając dyski sformatowane w systemie NTFS sprawia, że zabranie przenośnych dysków USB, których używamy do budowy NAS, i podłączenie ich do jednego z wielu Windows maszyny, z których korzystamy na co dzień.
Po drugie, używamy Samby do naszych udziałów sieciowych, ponownie ze względu na wygodę tworzenia sieci Raspberry Pi NAS z naszą głównie siecią Windows.
Po zebraniu sprzętu, a następnie wraz z samouczkiem Getting Started with Raspberry Pi, aby przyspieszyć (i uruchamiają Raspian), nadszedł czas, aby rozpocząć konfigurację Pi jako NAS.
Pierwszą sprawą jest podłączenie dysków twardych do Raspberry Pi (lub podłączonego koncentratora USB w zależności od konfiguracji i to, czy dyski twarde są zasilane własnym napędem, czy też zewnętrznie). Po podłączeniu dysków twardych i włączeniu Pi czas zacząć działać.
Uwaga: Używamy dwóch dysków twardych. Jeśli zdecydowałeś się użyć tylko jednego dysku twardego, po prostu zignoruj wszystkie polecenia w tej sekcji przeznaczone do zamontowania / modyfikacji lub w inny sposób interakcji z drugim dyskiem twardym.
Będziemy wykonywać całą naszą pracę w terminalu. Jako taki możesz pracować bezpośrednio na swoim Raspberry Pi używając LXTerminal w Raspian lub możesz SSH do swojego Raspberry Pi używając narzędzia takiego jak Putty. Tak czy inaczej jest w porządku.
Kiedy jesteś w linii poleceń, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to dodać wsparcie dla Rasbian dla dysków sformatowanych w NTFS. Aby to zrobić, wpisz następujące polecenie:
sudo apt-get install ntfs-3g
Pobranie, rozpakowanie i instalacja pakietów potrwa minutę lub dwie. Po zainstalowaniu pakietu NTFS nadszedł czas, aby znaleźć niezmontowane partycje podłączonych zewnętrznych dysków twardych.
sudo fdisk -l
Przynajmniej powinieneś zobaczyć dwa dyski, jeśli dodałeś na dysku pomocniczym dla dublowania danych (tak jak my) powinieneś zobaczyć trzy takie jak: 
Pierwszy dysk / dev / mmcb1k0 to karta SD wewnątrz Raspberry Pi, w której mieści się nasza instalacja Raspbian. Zostawimy to całkowicie w spokoju.
Drugi dysk, / dev / sda to nasz pierwszy zewnętrzny dysk twardy 1 TB. Trzeci dysk, / dev / sdb to nasz drugi zewnętrzny dysk twardy o pojemności 1 TB. Rzeczywiste partycje, którymi jesteśmy zainteresowani na tych dwóch dyskach, są / sda1 / i / sdb1 /, odpowiednio. Zanotuj nazwy dysków twardych.
Zanim będziemy mogli zamontować dyski, musimy utworzyć katalog, w którym będą montowane dyski. Dla uproszczenia utworzymy katalog nazwany USBHDD1 i USBHDD2 dla każdego dysku. Najpierw musimy wykonać dyski. W wierszu poleceń wprowadź następujące polecenia:
sudo mkdir / media / USBHDD1sudo mkdir / media / USBHDD2
Po utworzeniu dwóch katalogów nadszedł czas na zamontowanie dysków zewnętrznych w każdej lokalizacji. Ponownie w linii poleceń wprowadź następujące polecenia:
sudo mount -t auto / dev / sda1 / media / USBHDD1sudo mount -t auto / dev / sdb1 / media / USBHDD2
W tym momencie mamy dwa zewnętrzne dyski twarde podłączone odpowiednio do katalogów USBHDD1 i USBHDD2. Nadszedł czas, aby dodać do określonego katalogu oba napędy do przechowywania naszych folderów współdzielonych (w trosce o zachowanie porządku i podział naszej pracy na dyskach). Wprowadź następujące polecenia:
sudo mkdir / media / USBHDD1 / sharessudo mkdir / media / USBHDD2 / shares
Teraz czas zainstalować Sambę, abyśmy mogli uzyskać dostęp do pamięci z dowolnego miejsca w sieci. W wierszu poleceń wpisz:
sudo apt-get install samba samba-common-bin
Po wyświetleniu zachęty do kontynuowania wpisz Y i wprowadź. Usiądź wygodnie i zrelaksuj się, gdy wszystko się rozpakuje i zainstaluje. Po zakończeniu instalacji pakietu Samba nadszedł czas na małą konfigurację. Zanim zrobimy cokolwiek innego, zróbmy kopię zapasową pliku konfiguracyjnego Samby na wypadek, gdybyśmy musieli do niego wrócić. W wierszu polecenia wpisz następujące polecenie:
sudo cp /etc/samba/smb.conf /etc/samba/smb.conf.old
To po prostu tworzy kopię zapasową pliku konfiguracyjnego z nazwą pliku smb.conf.old i pozostawia go w tym samym katalogu, co oryginalny plik konfiguracyjny.
Po utworzeniu kopii zapasowej pora na podstawową edycję w pliku konfiguracyjnym Samby. Wpisz następujące polecenie w wierszu poleceń:
sudo nano /etc/samba/smb.conf
Spowoduje to otwarcie edytora nano i pozwoli nam wprowadzić proste zmiany. Jeśli używasz nano po raz pierwszy, zdecydowanie zalecamy zapoznanie się z Przewodnikiem dla początkujących Nano, edytorem tekstu wiersza poleceń Linuksa. Powinieneś zobaczyć coś takiego w oknie terminala:
Nano jest całkowicie sterowany za pomocą klawiatury, użyj klawiszy strzałek, aby przesunąć kursor do miejsca, które chcesz edytować. Po kliknięciu w ustawienia konfiguracji zobaczysz kilka wartych odnotowania lub zmian.
Pierwszym z nich jest identyfikator grupy roboczej, domyślnie workgroup = WORKGROUP. Jeśli używasz innej nazwy dla swojej domowej grupy roboczej, użyj strzałek, aby zmienić to teraz, w przeciwnym razie pozostaw ustawienie domyślne.
Naszym następnym przystankiem jest włączyć uwierzytelnianie użytkownika w naszej pamięci samby, w przeciwnym razie każdy, kto ma ogólny dostęp do naszej sieci (np. Użytkownicy Wi-Fi gościa) będzie mógł wejść bezpośrednio. Przewiń plik konfiguracyjny Samby, aż dojdziesz do sekcja, która brzmi:
Usuń symbol # z linii security = user (zaznaczając ją kursorem i naciskając klawisz delete), aby włączyć weryfikację nazwy użytkownika i hasła dla udziałów Samby.
Następnie dodamy całkowicie nową sekcję do pliku konfiguracyjnego. Przewiń do samego dołu pliku i wprowadź następujący tekst:
[Utworzyć kopię zapasową]
comment = Folder kopii zapasowej
ścieżka = / media / USBHDD1 / shares
poprawni użytkownicy = użytkownicy
force group = users
utwórz maskę = 0660
maska katalogu = 0771
tylko odczyt = nie
Uwaga: Wszystko, co umieścisz w nawiasach w górnej linii, będzie nazwą folderu wyświetlanego w udziale sieciowym. Jeśli chcesz uzyskać inną nazwę niż "Kopia zapasowa", teraz jest czas na jej edycję.
Naciśnij CTRL + X, aby wyjść, naciśnij Y, gdy pojawi się pytanie, czy chcesz zachować zmiany i zastąpić istniejący plik konfiguracyjny. Po powrocie do wiersza polecenia wprowadź następujące polecenie, aby ponownie uruchomić demony Samby:
sudo /etc/init.d/samba restart
W tym momencie musimy dodać użytkownika, który ma dostęp do akcji samby Pi. Zrobimy konto z kopiami nazw użytkowników i kopiami bezpieczeństwa hasła password4ever. Możesz wprowadzić swoją nazwę użytkownika i hasło, jak tylko chcesz. Aby to zrobić, wpisz następujące polecenia:
sudo useradd backups -m -G userssudo passwd backups
Zostaniesz poproszony o dwukrotne wpisanie hasła w celu potwierdzenia. Po potwierdzeniu hasła czas dodać "kopie zapasowe" jako prawowitego użytkownika Samby. Wprowadź następujące polecenie:
sudo smbpasswd -a kopie zapasowe
Po wyświetleniu monitu wprowadź hasło do konta kopii zapasowej. Po utworzeniu konta użytkownika i hasła nie trzeba ponownie uruchamiać demona Samby, ponieważ już poleciliśmy, aby szukał uwierzytelnionych użytkowników. Możemy teraz wskoczyć na dowolną maszynę zdolną do obsługi Samby w naszej sieci i przetestować łączność z udziałem sieciowym.
Z pobliskiej maszyny Windows otworzyliśmy Eksplorator plików Windows, kliknąłem Sieć, potwierdziły, że nazwa hosta RASPBERRYPI była w grupie roboczej WORKGROUPS i kliknęła na folderze współdzielonym Kopie zapasowe:
Po wyświetleniu monitu wprowadź poświadczenia utworzone w poprzednim kroku (jeśli podążacie wzdłuż linii dla linii, login to kopie zapasowe, a hasło to backups4ever).
Gdy Twoje poświadczenia zostaną zaakceptowane, zostaniesz potraktowany w pustym folderze, ponieważ nie ma jeszcze w nim udziału. Aby dwukrotnie sprawdzić, czy wszystko działa sprawnie, stwórzmy prosty plik z komputera, z którym testowaliśmy połączenie (w naszym przypadku na pulpicie systemu Windows 7). Utwórz plik txt, jak na przykład:
Teraz, z wiersza poleceń pracowaliśmy cały czas, sprawdźmy, czy plik, który utworzyliśmy na pulpicie systemu Windows, jest poprawnie wyświetlany w katalogu współdzielonym, który utworzyliśmy. W wierszu poleceń wpisz następujące polecenie:
cd / media / USBHDD1 / sharesls
hello-is-it-me-you-is-looking-for.txt znajduje się w katalogu; nasz prosty eksperyment z katalogiem współużytkowanym to sukces!
Zanim opuścimy tę część samouczka, mamy jeszcze jedną rzecz do zrobienia.Musimy skonfigurować nasze Pi, aby po ponownym uruchomieniu automatycznie montował zewnętrzne dyski twarde. Aby to zrobić, musimy uruchomić edytor nano i dokonać szybkiej edycji. W wierszu poleceń wpisz:
sudo nano / etc / fstab
Spowoduje to otwarcie tabeli systemów plików w nano, dzięki czemu możemy dodać kilka szybkich wpisów. W edytorze nano dodaj następujące linie:
/ dev / sda1 / media / USBHDD1 auto noatime 0 0/ dev / sda2 / media / USBHDD2 auto noatime 0 0
Naciśnij CTRL + X, aby wyjść, naciśnij Y, aby zapisać i zastąpić istniejący plik.
Jeśli używasz tylko jednego dysku twardego do prostego udostępniania w sieci bez nadmiarowości, to wszystko! Skończyłeś z procesem konfiguracji i możesz zacząć cieszyć się swoim ultra-niskim zasilaniem NAS.
Do tej pory nasz Raspberry Pi NAS jest podłączony do sieci, a transfer plików działa, ale brakuje jednego rażącego przedmiotu. Ten dodatkowy dysk twardy jest skonfigurowany, ale siedzi zupełnie bezczynnie.
W tej części samouczka wykorzystamy dwa proste, ale wydajne narzędzia Linux, rsync i cron, do skonfigurowania naszego Raspberry Pi NAS do wykonywania nocnego lustra danych z folderu / shares / na dysku głównym do / share / folder na drugim dysku. To nie będzie lustrzane odbicie danych RAID w czasie rzeczywistym, ale codzienna (lub pół-dzienna) kopia zapasowa danych na dysk dodatkowy jest doskonałym sposobem na dodanie kolejnej warstwy bezpieczeństwa danych.
Najpierw musimy dodać rsync do naszej instalacji Rasbian. Jeśli używasz rsync po raz pierwszy i chcesz uzyskać lepszy przegląd polecenia, zalecamy sprawdzenie, jak używać rsync do tworzenia kopii zapasowych danych w systemie Linux.
W wierszu poleceń wprowadź następujące polecenie:
sudo apt-get install rsync
Po zainstalowaniu rsync nadszedł czas na skonfigurowanie zadania cron, aby zautomatyzować proces kopiowania plików z USBHDD1 na USBHDD2. W wierszu poleceń wprowadź następujące polecenie:
crontab -e
Polecenie otworzy twoją tabelę harmonogramu cron w edytorze tekstów nano, który powinien być raczej nam znany w tym momencie samouczka. Śmiało i przewiń w dół do dołu dokumentu i wprowadź następujący wiersz:
0 5 * * * rsync -av --delete / media / USBHDD1 / shares / media / USBHDD2 / shares /
To polecenie określa, że każdego dnia o 5:00 (część 0 5), każdego dnia (* * *, dzikie karty w roku, miesiącu, punktach dziennych), chcemy, aby rsync porównał oba katalogi, kopiując wszystko z HDD1 do HDD2 i usuwanie wszystkiego w katalogu kopii zapasowych, który nie pasuje już do czegoś w katalogu głównym - tj jeśli mamy plik filmowy na dysku HDD1, który usuwamy, chcemy również, aby ten plik został usunięty z kopii zapasowej podczas kolejnej synchronizacji.
Ważną kwestią związaną z konfigurowaniem tego polecenia jest wybór czasu, który nie zakłóca żadnej innej aktywności sieciowej w udostępnionych folderach, które można zaplanować. Na przykład, jeśli używasz swojego Raspberry Pi NAS jako miejsca docelowego kopii zapasowej dla jakiegoś zautomatyzowanego oprogramowania, które kopiuje twoje pliki do NAS o 5 rano każdego ranka, musisz dostosować czas tworzenia kopii zapasowej w oprogramowaniu do tworzenia kopii zapasowych lub potrzebujesz aby dostosować czas dla zadania cron w Pi-ale nie można mieć jednocześnie danych zdalnego zrzutów kopii zapasowej do udziału sieciowego i Raspberry Pi próbujących zsynchronizować te dane między dyskami lokalnymi w tym samym czasie.
Po wprowadzeniu wpisu crontab kliknij CTRL + X, aby zamknąć i zapisać plik. Jeśli chcesz natychmiast uruchomić rsync, aby dane były szybciej odwzorowane i sprawić, by początkowe zadanie cron było nieco jaśniejsze w systemie, wprowadź tę samą komendę rsync, którą umieścisz w pliku crontab w wierszu poleceń:
rsync -av --delete / media / USBHDD1 / shares / media / USBHDD2 / shares /
To jest to! Wszystko, co musisz zrobić w tym momencie, to sprawdzenie Raspberry Pi następnego lub drugiego dnia, aby upewnić się, że zaplanowana praca odpaliła zgodnie z oczekiwaniami, a dane z / USBHDD1 / shares / pojawia się w / USBHDD2 / shares /.
Odtąd wszystko, co włożysz do swojego NAS-a opartego na Raspberry Pi, będzie dublowane codziennie na obu dyskach twardych.
Zanim całkowicie opuścimy ten temat, oto kilka dodatkowych artykułów, które możesz sprawdzić, aby dodać więcej uderzenia do nowego NASa Raspberry Pi:
Czy projekt Raspberry Pi chciałbyś, abyśmy się z nami spotkali? Duże lub małe, uwielbiamy bawić się z dźwiękiem Pi w komentarzach z twoimi pomysłami.
