Księżyc jest trudnym tematem do fotografowania. Kiedy wychodzisz na zewnątrz w noc pełni księżyca, wygląda olbrzymie, dominuje na niebie. Ale potem robisz szybkie zdjęcie i ... jest to mała niewyraźna biała kropla.
Jest kilka rzeczy, które musisz zrobić, aby zrobić zdjęcia księżyca, więc zróbmy to.
Przed zrobieniem zdjęcia księżyca, musisz wiedzieć dwie rzeczy: księżyc jest bardzo jasny, a to bardzo daleko. To może wydawać się oczywiste, ale są one sednem tego, co sprawia, że fotografowanie księżyca jest tak niezręczne.
Ponieważ księżyc jest tak jasny, a jedynymi przedmiotami, z którymi musimy go porównać są punkciki gwiazd i planet, pamiętamy, że wydaje się on znacznie większy niż jest. W rzeczywistości jest dość mały na nocnym niebie. Oznacza to, że nie można wykonać dobrego zdjęcia z bliska bez teleobiektywu.
Po drugie, księżyc jest znacznie jaśniejszy niż cokolwiek innego w nocy - oprócz sztucznych świateł. Podczas gdy nasze oczy mają zakres dynamiki, aby zobaczyć zarówno księżyc, jak i otoczenie, prawdopodobnie kamera tego nie robi. Oznacza to, że musisz wystawić na Księżyca i umieścić go na pustym czarnym zdjęciu lub wystawić na działanie otoczenia i uzyskać prześwietloną białą kropelkę.
Dobre zdjęcie z księżyca rozwiązuje te problemy. Albo to zbliżenie zdjęcia księżycowego z teleobiektywem, aby można było zobaczyć małe szczegóły, albo znaleźć sposób na zrównoważenie ekspozycji księżyca, aby można było zobaczyć inne szczegóły na obrazie.
Podczas fotografowania zdjęcia księżyca uzyskasz najlepsze rezultaty, jeśli użyjesz statywu, chociaż nie jest to absolutnie konieczne.
Jeśli chcesz sfotografować zbliżenie księżyca, potrzebujesz obiektywu o średnicy co najmniej 200 mm na pełnoklatkowej matrycy (to około 130 mm na czujniku przycinania). Nawet dłużej jest lepiej.
Astrofotografowie mają zasadę robienia zdjęć księżyca (jest to raczej wskazówka) o nazwie Looney 11. Chodzi o to, że jeśli ustawisz przysłonę na f / 11, prawidłowa szybkość migawki będzie odwrotnością ISO. Innymi słowy, jeśli przysłona jest ustawiona na f / 11, a czułość ISO ustawiona jest na 100, czas otwarcia migawki będzie wynosił 1/100; jeśli ISO wynosi 400, czas otwarcia migawki wynosi 1/400.
Reguła Looney'a 11 jest dobrym punktem wyjścia, ale nie utrzymuj jej jako ewangelii. Zawsze możesz podkręcać rzeczy. Jeśli otworzysz przysłonę do końca, będziesz musiał również dostosować czas otwarcia migawki. Najlepiej jest ustawić aparat w trybie ręcznym, ustawić go na f / 11, ISO 100 i czas naświetlania 1/100, a następnie stamtąd.
Jeśli masz teleskop, ale nie ma teleobiektywu, możesz uzyskać przedłużacz, który pozwala zamontować kamerę na teleskopie. Jeśli interesujesz się poważną astrofotografią, jest to w rzeczywistości jeszcze lepsze rozwiązanie, ponieważ będziesz mógł robić zdjęcia rzeczy takich jak Pierścienie Saturna.
Możesz również uzyskać zaskakująco dobre wyniki dzięki smartfonom i lornetce. Będziesz potrzebował przejściówki, aby połączyć je ze sobą i statywu, aby zachować stabilność. Strona iAstrophotography poświęcona jest wykorzystaniu smartfonów do astrofotografii, więc warto sprawdzić, czy jest to coś, co chcesz zbadać.
Zasada Looney 11 całkowicie ignoruje otoczenie twojego wizerunku. Po prostu eksponuje księżyc. Jeśli próbujesz uchwycić księżyc jako część krajobrazu, najlepszym sposobem jest zrobienie dwóch zdjęć: jednego wystawiającego na księżyc i jednego wystawiającego na krajobraz. Poniżej znajduje się przykład dwóch różnych zdjęć.
Następnie, w Photoshopie lub wybranym edytorze obrazów, możesz połączyć dwa obrazy. Techniki w tym artykule dotyczące tworzenia obrazów o podwójnej ekspozycji będą działać. W ten sposób uzyskasz to, co najlepsze z obu światów: widoczny krajobraz i księżyc.
Ta sama sztuczka działa niezależnie od tematu, z którym próbujesz połączyć księżyc. On pokona prawie wszystko.
Księżyc wydaje się naprawdę oczywistym tematem dla fotografa, ale jest zaskakująco trudny. Teraz powinieneś mieć lepszy pomysł, jak sobie z tym poradzić.
Kredyty wizerunkowe: Pedro Lastra / Unsplash, Paul Morris / Unsplash.
