W czasach smartfonów przechowujemy wszystko na naszych małych komputerach kieszonkowych: zdjęcia, arkusze kalkulacyjne, dokumenty, filmy, muzykę i wszystko pomiędzy. Ale jeśli chcesz podzielić się tą zawartością z innymi ludźmi, po co krążyć wokół małego ekranu, kiedy siedzisz w tym miłym, dużym telewizorze?
Pomysł podłączenia smartfona do telewizora w rzeczywistości nie jest niczym nowym. W rezultacie istnieje kilka różnych sposobów podłączenia telefonu z Androidem do telewizora, z których niektóre są łatwiejsze niż inne. Mamy tutaj podstawowy opis każdej z metod, wraz z ich zaletami i wadami. Zróbmy to.
Mobile High-Definition Link (MHL) to pierwszy prawdziwy standard umożliwiający podłączenie urządzenia z systemem Android do telewizora. Wykorzystuje wbudowany port USB telefonu, a także kabel, który zasadniczo konwertuje wyjście wyświetlacza na format czytelny dla telewizora na drugim końcu. Innymi słowy: to kabel USB do HDMI.
Dostępne są dwa różne typy kabli MHL: aktywny i pasywny. Aktywne kable są najbardziej rozpowszechnionym typem. Działają zasadniczo z każdym telewizorem, ponieważ wykonują rzeczywistą konwersję, ale w tym celu wymagają dodatkowego źródła zasilania (zwykle w postaci wbudowanej pełnowymiarowej wtyczki USB). Kable pasywne same nie dokonują żadnej konwersji. Zamiast tego są one przeznaczone do użycia z telewizorem z obsługą MHL, co staje się coraz bardziej niezwykłe. Kable pasywne nie wymagają oddzielnej mocy.
Dla porównania, Slimport działa w bardzo podobny sposób. Dużą różnicą w stosunku do Slimport jest to, że oprócz HDMI, może on również wysyłać sygnał do DVI, VGA i DisplayPort. Oprócz większej elastyczności przy wyborze typu portu Slimport działa podobnie jak MHL.
Podobnie jak w przypadku aktywnych kabli MHL, Slimport wymaga "pudełka typu breakout", co w zasadzie jest sposobem na uzyskanie przez jednostkę mocy. Zapewnia to również odrobinę soku dla urządzenia hosta, co jest miłym akcentem, ponieważ wyświetlacz musi pozostać włączony, gdy telefon jest podłączony (niezależnie od używanego standardu).
Największym problemem związanym z tymi opcjami przewodowymi jest wsparcie. To, co kiedyś było standardem w większości smartfonów, zarówno MHL, jak i Slimport stają się trudniejsze do znalezienia w obu telewizorachi smartfony. Na przykład dwa ostatnie telefony Google (Nexus 6P / 5X i Pixel / XL) nie mają standardowego wyposażenia, podobnie jak kilka ostatnich telefonów Samsung Galaxy. To samo dotyczy telewizorów, chociaż jest to łatwiejsza przeszkoda, którą można przeskoczyć dzięki wyskakującym pudełkom - nawet jeśli telewizor nie ma bezpośredniego wsparcia lub MHL lub Slimport, nadal można użyć aktywnego kabla, aby połączenie działało.
Problem leży naprawdę w twoim telefonie. Jeśli szukasz sposobu na bezpośrednie podłączenie smartfona do telewizora, musisz zrobić trochę badań. Niektórzy producenci, tacy jak LG i HTC, wciąż zawierają MHL i / lub Slimport w swoich telefonach, ale w tym momencie staje się to bardzo chybione.
Ponadto musisz upewnić się, że masz właściwy kabel. To, co zostało zaprojektowane jako proste rozwiązanie, stało się bardziej zawiłym bałaganem, który wymaga nieistotnej ilości badań, aby upewnić się, że A) twój telefon obsługuje bezpośrednie połączenie z telewizorem i B) otrzymujesz właściwy kabel.
Prawda jest taka, że te przewodowe standardy wypadają z łaski dzięki zwiększonej dostępności dobrych opcji bezprzewodowych.
Powiedzmy sobie szczerze: jest rok 2017 i nikt nie lubi zajmować się kablami lub kablami - szczególnie w przypadku połączeń przejściowych. Jeśli możesz podłączyć swój telefon do telewizora, nawet nie wstając z kanapy, dlaczego miałbyś to zrobićniechcieć?
Dobrą wiadomością jest to, że istnieje kilka różnych rodzajów połączeń, które umożliwiają właśnie to: Google Cast i Miracast. Podobnie jak MHL i Slimport, są to dwa sposoby na ten sam cel.
Podstawową różnicą między tymi technologiami bezprzewodowymi a ich przewodowymi odpowiednikami - poza kablami - jest to, że zamiast odbijać cały ekran telefonu na ekranie telewizora (co jest wszystkim, co jest możliwe dzięki MHL i Slimport), można wybrać i wybrać to, co jest pokazane. Na przykład możesz odtwarzać Netflix lub YouTube na telewizorze i nadal używać smartfona do innych celów - to po prostu staje się naprawdę drogim pilotem.
Największym minusem jest opóźnienie. Jeśli planujesz grać w gry na telefonie na dużym ekranie, z pewnością wystąpi opóźnienie między tym, co dzieje się w telefonie, a tym, co widzisz na telewizorze. Z tego powodu tak naprawdę nie zalecamy używania połączeń bezprzewodowych do gier. Zamiast tego idź na kabel.
Z tych dwóch technologii Miracast jest starszy. Został opracowany przez Wi-Fi Alliance jako sposób na replikację HDMI przez Wi-Fi. Podczas gdy Miracast początkowo wymagał, aby telewizor posiadał wbudowaną obsługę Miracast,wiele klucze sprzętowe są teraz dostępne do dodania do dowolnego telewizora. Miracast jest również standardem używanym w urządzeniach takich jak Amazon Fire TV i Fire TV Stick, które gorąco polecamy, jeśli szukasz urządzenia Miracast.
Oddana funkcja YouTube do Fire TV. Największy problem z powiązaniami Miracast z Digital Rights Management (DRM). Nie wszystkie klucze Miracast są sobie równe, więc możesz lub nie możesz przesyłać strumieniowo takich rzeczy jak Netflix lub YouTube do każdego telewizora. Znowu, badania są twoim przyjacielem.
Google Cast, który początkowo nazywano Chromecastem, jest najłatwiejszym w użyciu ze wszystkich standardów omówionych w tym artykule. Jest obsługiwany przez wszystkie urządzenia z systemem Android, ma wszystkie niezbędne właściwości do strumieniowania zawartości chroniącej DRM i zwykle po prostu działa.
Ekran powitalny YouTube po uruchomieniu Google Cast. Obsługa aplikacji dla użytkowników Androida jest również lepsza niż aplikacje, takie jak Zdjęcia i Prezentacje Google, na przykład gotowe do przesyłania Google Cast. Dzięki temu niewiarygodnie łatwo jest nie tylko oglądać serwisy Netflix, YouTube, Hulu lub inne usługi filmowe, ale także udostępniać zdjęcia, domowe filmy, a nawet prezentacje, gdy zajdzie taka potrzeba.
Niezależnie od tego, której aplikacji lub standardu bezprzewodowego używasz do przesyłania, rzeczywisty proces przesyłania jest bardzo prosty: wystarczy dotknąć przycisku przesyłania w górnym rogu obsługiwanej aplikacji. Korzystam z YouTube na poniższym zrzucie ekranu, ale ikona jest zawsze taka sama.
Następnie wybierz urządzenie przesyłające.
Jak widzisz, mam tu kilka urządzeń, w tym Fire TV, które używają Miracast, a nie Google Cast. Jak już wspomniałem, znajdziesz wsparcie dla trafień i trafień Miracast. Zdjęcia na przykład będą działać tylko w Google Cast. Dublowanie pełnoekranowe zawsze działa w Google Cast, ale tylko czasami działa z Miracast.
Jeśli chodzi o to, trudno nie polecić Google Cast jako najprostszego i najskuteczniejszego sposobu połączenia telefonu z Androidem z telewizorem. Możesz kupić Chromecasta za jedyne 35 USD i korzystać z najłatwiejszego w obsłudze i wszechstronnej opcji połączenia, aby uruchomić system.
