Tylko dlatego, że twój stary system rozrywki Nintendo jest żywy i nie znaczy, że może grać ładnie z nowoczesną technologią. Dzisiaj odkrywamy, dlaczego klasyczny dodatek do broni lekkiej dla NES nie zrobił przeskoku do XXI wieku.
Drogi How-To Geek,
Prawdopodobnie nie będzie to najpoważniejsze pytanie, jakie masz dzisiaj, ale szukam poważnej, naukowej odpowiedzi: dlaczego do cholery mój Nintendo zapper nie działa na mojej HDTV? Wyciągnąłem swój stary NES z magazynu, żeby grać w klasykę i postanowiłem zacząć od pierwszego wkładu, combo Super Mario Bros./Duck Hunt. Super Mario Bros. działa dobrze (chociaż człowiek robi wrażenie, że grafika jest ciekawa i dziwna na dużym telewizorze HD), ale Duck Hunt w ogóle nie działa. Gra się ładuje, możesz ją uruchomić, ale nie możesz strzelać do żadnych kaczek. Ani jednego.
Byłem przekonany, że zapper został złamany, ale potem podłączyłem NES i zapper do starej telewizji z lat 90. w moim garażu, a oto zapper działa! Z mojego małego testu wiem wystarczająco dużo, aby powiedzieć, że problem wydaje się być problemem CRT vs. HDTV, ale nie mam pojęcia dlaczego. Jaka jest historia? Dlaczego zapper nie działa na nowszych telewizorach?
Z poważaniem,
Retro Gaming
Chociaż dobrze się bawimy, odpowiadając na każde pytanie, które napotyka nasze biurko (nie kończysz w How-To Geek, jeśli nie lubisz jak to działa), naprawdę uwielbiamy takie pytania: geeky zapytanie dotyczące ze względu na geekowe śledztwo.
Najpierw zmienmy nieco pytanie, więc używamy bardziej precyzyjnych terminów. Wykryty problem nie dotyczy różnicy między CRT i telewizorami HDTV (ponieważ w początkowej fazie były to telewizory HD oparte na konsumenckich urządzeniach opartych na technologii CRT). Nie chodzi o rozdzielczość, chodzi o renderowanie ekranu. Bardziej dokładnie byłoby to powiedzieć, że chodzi o różnicę między CRT / analogowym wideo i LCD / cyfrowym wideo.
Zanim jednak przyjrzymy się sedno problemu, przyjrzyjmy się, jak funkcjonuje Zapper i współdziała z NES i telewizją. Wielu ludzi, a na pewno większość dzieci, które odegrały rolę NES w tamtych czasach, miało wrażenie, że Zapper w rzeczywistości wystrzelił coś w stronę telewizora, podobnie jak pilot telewizora wysyłający sygnał do telewizora. Zapper nie robi nic w tym rodzaju (i co, dokładnie, w telewizji będzie w stanie odebrać sygnał i wysłać go do NES?). Jedynym połączeniem między Zapper i NES jest przewód i nie bez powodu. Zapper to nie tyle działo, co czujnik, bardzo prosty czujnik światła. Zapper niczego nie strzela, wykrywa wzorce światła na ekranie przed nim. Dotyczyło to wszystkich akcesoriów do broni lekkiej dla wszystkich systemów gier wideo z tej epoki (i poprzedzających ją). Wszystkie były zwykłymi czujnikami światła umieszczonymi w zwodniczo przypominających broń przypadkach.
Czy to oznacza, że Zapper aktywnie śledził wszystkie te kaczki na ekranie z chirurgiczną precyzją? Ledwie. Projektanci Nintendo wymyślili bardzo sprytny sposób na to, aby prosty czujnik w Zapperie mógł nadążyć. Za każdym razem, gdy gracz nacisnął spust na Zapperie, ekran (dla zaledwiefrakcja sekundy) miga na czarno z dużym białym polem celowania narysowanym nad wszystkim na ekranie, który był prawidłowym celem (takim jak kaczki). Powtórzył proces, wszystko w tej ułamku sekundy, dla każdego dostępnego celu na ekranie.
Podczas gdy gracz przez cały czas widział taki ekran:
Zapper, podczas każdego naciśnięcia spustu, zobaczył coś takiego:
W tym krótkim błysku, który był niewidoczny dla użytkownika, działo ustaliłoby, czy jeden lub więcej celów zostało wycentrowanych w strefie uderzenia Zappera. Jeśli pole zostało wystarczająco wyśrodkowane, liczy się jako trafienie. Jeśli skrzynia docelowa znajdowała się poza strefą środkową, była to porażka. Był to bardzo sprytny sposób radzenia sobie z ograniczeniami sprzętu i zapewniał płynne wrażenia użytkownika.
Niestety, mimo że był sprytny, był bardzo zależny od sprzętu. Podobnie jak wcześni projektanci gier komputerowych wykorzystali dziwactwa sprzętowe, aby pomóc w budowaniu swoich gier (na przykład wiedza o tym, że prędkość zegara na platformie, na której pracowali, została naprawiona i może być wykorzystana do czasowych wydarzeń w grze), Nintendo i inne firmy zajmujące się wczesną grą bardzo polegały na temat dziwactwa wyświetlaczy CRT i ich odpowiednich standardów wyświetlania. W szczególności w przypadku Zappera mechanizm jest całkowicie zależny od charakterystyki wyświetlacza CRT.
Po pierwsze, wymaga bardzo precyzyjnego pomiaru czasu pomiędzy naciśnięciem spustu na Zapper i reakcją na ekranie. Nawet najmniejsza różnica (i mówimy tu milisekundy) między sygnałem wysłanym do NES a sygnałem wyświetlanym na ekranie może go zrzucić. Oryginalna sekwencja taktowania była oparta na bardzo niezawodnym czasie odpowiedzi dla CRT podłączonego do analogowego sygnału NES. Niezależnie od tego, czy stary telewizor lampowy był duży, mały, najnowocześniejszy czy 10-letni, szybkość sygnału za pośrednictwem standardu wyświetlania CRT była niezawodna. Natomiast opóźnienie w nowoczesnych zestawach cyfrowych nie jest niezawodne i nie jest tożsame ze starym, spójnym opóźnieniem w systemie CRT. To nie ma znaczenia w większości sytuacji. Jeśli masz stary magnetowid podłączony do gniazda koncentrycznego na nowym wyświetlaczu LCD, nie ma znaczenia jeden bit, jeśli audio i wideo są opóźnione o 800 milisekund, ponieważ nigdy nie wiesz (audio i wideo będą odtwarzane zsynchronizowane i nie miałbyś absolutnie żadnego pojęcia, że cały proces był opóźniony o ułamek sekundy). Jednak to opóźnienie całkowicie niszczy komunikację między Zapper, NES i wydarzeniami na ekranie.
Ten niezwykle dokładny harmonogram był możliwy (i konsekwentny), ponieważ projektanci Nintendo mogli liczyć na częstotliwość odświeżania CRT, która jest spójna. Wyświetlacze CRT używają działka elektronowego do aktywacji luminoforów na ekranie ukrytym za szybą wyświetlacza.Ten pistolet przesuwa się po ekranie od góry do dołu z bardzo niezawodną częstotliwością. Mimo że dzieje się to szybciej niż ludzkie oko może wykryć, każda pojedyncza klatka każdej gry wideo lub transmisji telewizyjnej jest wyświetlana tak, jakby jakiś hiperaktywny robot rysował ją po linii od góry do dołu.
Natomiast nowoczesne wyświetlacze cyfrowe dokonują wszystkich zmian jednocześnie. Nie oznacza to, że współczesne telewizory nie mają wideo progresywnego i z przeplotem (ponieważ z całą pewnością tak), ale linie nie są renderowane pojedynczo (jednak szybko). Są one wyświetlane na raz w swoich standardach. Jeśli chodzi o to, dlaczego to ma znaczenie dla Zappera, oprogramowania sterującego algorytmem wykrywania Zapperawymagania to odświeżenie linia po linii, aby wyciągnąć sztuczki taktowania, które umożliwiają wyświetlanie 5 kaczek na ekranie i skuteczne wykrywanie trafień w ciągu 500 milisekund lub więcej.
Bez bardzo dokładnego i zakodowanego czasu dostarczonego przez wyświetlacz CRT, Duck Hunt (lub jakakolwiek inna gra z epoki Zappera po prostu nie zadziała).
Chociaż to rozczarowujące, wiemy, że jest jedna strona. Najlepsze zestawy lamp z przeszłości, te wysokiej jakości zestawy Sony, które kosztują teraz $$ $$, teraz można znaleźć siedząc na krawężnikach podczas elektronicznych dni recyklingu i zbierając kurz z tyłu używanych sklepów. Jeśli poważnie myślisz o grach w stylu retro, możesz wybrać CRT o standardowej rozdzielczości dla pensów za dolara.
Masz pytanie techniczne, duże czy małe? Napisz do nas e-mail na adres [email protected], a my dołożymy wszelkich starań, aby na nie odpowiedzieć.
