Wyostrzanie obrazu może być najbardziej nieużyteczną sztuczką fotografii cyfrowej po tej stronie badania histogramu. Czytaj dalej, jak wyjaśnimy, czym jest wyostrzanie obrazu, dlaczego go potrzebujemy, co robi i dlaczego powinniśmy stosować go w sposób optymalny do własnych obrazów, aby pozbyć się rozmytych krawędzi i sprawić, by obrazy zaczęły się pojawiać.
Zanim zajmiemy się wyostrzaniem obrazów, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, dlaczego cyfrowe obrazy wymagają w ogóle wyostrzenia. Obrazy cyfrowe, zarówno te utworzone w aparacie cyfrowym, jak i skanujące obrazy w celu utworzenia cyfrowych kopii prac analogowych, cierpią z powodu ograniczeń nałożonych przez czujnik urządzenia cyfrowego.
Podczas gdy ograniczenia czujników w porównaniu z ludzkim okiem są liczne, istnieje jedno szczególne ograniczenie, które tworzy zbyt miękkie lub rozmyte obrazy. Ludzkie oko jest w stanie odróżnić linie kontrastu z niewiarygodną wyrazistością i ostrością. Jednak czujnik aparatu cyfrowego jest ograniczony przez liczbę pikseli lub punktów danych, które może zebrać.
Kiedy scena przed nią ma wyższą rozdzielczość niż może przechwycić (która zawsze jest), jest zmuszona uchwycić średnią tego, co poszczególne piksele na czujniku widzą. Rezultatem jest fuzzing obrazów, ponieważ aparat (lub skaner) jest zmuszony zrobić wszystko, co w jego mocy, przy ograniczonej ilości danych, które może przechwycić.
Spójrzmy na niektóre cyfrowe makiety tego zjawiska, aby zademonstrować efekt, zanim przejdziemy do pracy z rzeczywistymi zdjęciami. Na poniższym obrazku podzieliliśmy przestrzeń na dwa trójkąty, jeden czarny i jeden biały.
Oglądany z odległości na typowym ekranie wygląda jak wyraźna i ciągła linia między czarnymi i białymi sekcjami. Udawajmy ze względu na demonstrację, że powyższy obrazek nie jest cyfrowym obrazem przedstawionym na cyfrowym ekranie, ale przecięciem dwóch przestrzeni w realnym świecie. Powiedz dwie połówki płótna, które zostały pomalowane z niezwykłą precyzją, tak, że nawet patrząc w bardzo bliskiej odległości z lupą w ręku, linia pozostaje ostra i wyraźna. Linia ta jest następnie rozpatrywana przez nasze oczy do maksymalnej rozdzielczości i postrzegamy ją jako bardzo ostrą i wyraźną.
Spójrzmy na tę samą makietę dwóch trójkątów, jakby została przechwycona przez czujnik obrazu o bardzo niskiej rozdzielczości. Chociaż powyższy obrazek zawiera prawie 200 000 pikseli, poniższy obraz przedstawia czarno-białą przestrzeń, tak jakby stopień rozdzielczości wynosił zaledwie 200 pikseli.
Wiemy, że jeśli linia oznaczająca obszar biały i czarny jest ostra jak brzytwa dla ludzkiego oka, powinna być ostra jak brzytwa w aparacie, prawda? Problem polega na tym, że takie ostre jak brzytwa rozróżnienie jest tak dobre, że przechodzi przez dany piksel na czujniku aparatu, którego pojedynczy piksel nie może powiedzieć: "OK, połowa mnie jest biała, połowa mnie jest czarna".
Może on nagrywać tylko jedną wartość dla całego piksela. W związku z tym jest zmuszony powiedzieć: "OK, średnia uderzającego mnie światła jest szara", ponieważ nie może zarejestrować części czarnej i części białej, ale jedynie średnią z fotonów uderzających w pojedynczy piksel.
Im więcej pikseli umieszczasz w czujniku, tym więcej szczegółów możesz rozwiązać, ale ostatecznie pojawia się punkt w każdym tworzeniu obrazu cyfrowego, w którym przychodzące dane (światło odbijające się od fotografowanego obiektu lub skanowanego zdjęcia) wykracza poza możliwości czujnika, poszczególne piksele są zrezygnowane, aby wybrać najlepszy odcień, a kontrast między krawędziami jest rozmazany.
Teraz, gdy wiemy, co powoduje niewyraźne zdjęcia, spójrzmy, co możesz zrobić, aby rozwiązać problem i nadać zdjęciom ostrość, która naprawdę pomaga im w wyświetlaniu (niezależnie od tego, czy je kadrujesz, czy przesyłasz na Facebooka).
Na szczęście dla nas koncepcja, którą właśnie opisaliśmy w poprzedniej sekcji jest dobrze znana i zrozumiała w środowisku fotograficznym i istnieje wiele sposobów podejścia do jej korygowania. Najpopularniejszym sposobem i sposobem, w jaki się dzisiaj skupimy, jest stosowanie tzw. "Maski nieostrości".
Nieintuicyjnie nazwana maska nieostra staje się nieco bardziej intuicyjnie nazwana, jeśli rozumiesz, jak działa ten proces. Po zastosowaniu maski wyostrzającej do obrazu aplikacja do edycji tworzy tymczasową maskę używaną do porównywania obszarów obrazu ostrych (z wysokim kontrastem) i nieostrych (o niskim kontraście). Następnie wyostrza obszary nieostre (używając tej maski jako wskazówki), aż różnica między obszarami o wysokim kontraście i niskim kontraście wyrówna się zgodnie ze specyfikacją użytkownika. W związku z tym maska nieostra nie jest narzędziem do wyostrzania, ponieważ nazwa może na pierwszy rzut oka sugerować, ale narzędzie, które informuje, które części obrazu są nieostre i poprawia je.
Korzystajmy z pomocy naszego przyjaznego psa biurowego Cricket, widzianego powyżej, aby dokładnie pokazać, jak działa maska nieostrą i jakie dostosowania możemy do niej wprowadzić. Chociaż będziemy używać Adobe Photoshop do demonstracji, narzędzie masowania nieostrości znajduje się obecnie w wielu różnych aplikacjach do edycji obrazów, ponieważ jest to coś w rodzaju standardu branżowego. Warunki i metody, które tu zobaczysz, odnoszą się równie łatwo do darmowych rozwiązań do edycji, takich jak GIMP, jak do Photoshopa.
Najpierw przyjrzyjmy się zdjęciu. Obraz powyżej, prosto z aparatu bez edycji, jest po prostu zmniejszony do wstawienia w tym artykule. Nic złego w tym zdjęciu. Obiekt jest wycentrowany, twarz obiektu jest skupiona, nie ma w tym nic szczególnie niepożądanego (chyba, że wiesz, nie obchodzi Cię mały pies). Ale powiększmy i przyjrzyjmy się bliżej szczegółowi.
Kiedy zbliżamy się do siebie, staje się oczywiste, że obraz jest bardzo miękki.To nie wina obiektywu (nakręciliśmy ten obraz z bardzo ostrym obiektywem głównym), ale efekt uboczny sposobu przetwarzania obrazu w kamerze, jak już wcześniej omawialiśmy.
Aby wyostrzyć obraz, podpalmy maskę nieostrą. Najpierw przygotuj się na maskę wyostrzającą, dostosowując obraz do powiększenia 100% lub 50%; Algorytmy antyaliasingu używane przez edytor i system operacyjny mogą zniekształcać efekty procesu wyostrzania na innych poziomach powiększenia.
W programie Photoshop znajdziesz go w sekcji Filtry -> Wyostrzanie -> Maska wyostrzająca.
Jak wspomniano powyżej, wygląd narzędzia maskowania nieostrości jest dość uniwersalny, a znajdziesz trzy ustawienia, Ilość, Promień i Próg, niezależnie od używanego narzędzia do edycji obrazów. Najłatwiejszym sposobem zrozumienia tego, co robią, jest po prostu pobawić się nimi, ale podkreślimy tutaj kluczowe punkty.
Ilość: Zawsze podana w procentach, ilość wskazuje stopień dopasowania (ile światła ma jaśniejsze krawędzie, a jak ciemno, ciemniejsze krawędzie). Na niższym końcu regulacji trudno to zauważyć, ale gdy się go maksymalizuje, kontrast staje się bardzo ekstremalny. 50-100 procent to bezpieczne miejsce do rozpoczęcia.
Promień: Określa wielkość obszaru wokół każdego skorygowanego punktu, w którym zastosowano efekt. Promień i ilość są ze sobą powiązane; jeśli zmniejszysz wartość Kwota, możesz zwiększyć wartość Promienia (i na odwrót). Zwiększenie zarówno do wysokich poziomów doprowadzi do znacznego zniekształcenia koloru i kontrastu (co może być pożądanym efektem artystycznym, ale nie spowoduje uzyskania naturalnie wyglądającego obrazu).
Próg: Funkcja progowa określa miejsce, w którym algorytm ostrzenia zostanie zastosowany w oparciu o minimalny poziom jasności / kontrastu. To szczególne ustawienie jest bardzo przydatne do selektywnego zwiększania kontrastu w obszarach o dużym kontraście (np. Wokół oczu), ale nie do nadmiernego wyostrzania obszarów, które chcesz pozostawić gładkie (np. Skóra na twarzy). Im niższa wartość, tym bardziej jednolite wyostrzenie obrazu. Im wyższa wartość, tym więcej obszarów zostanie wykluczonych. Tak więc, jeśli chcesz, aby cały obraz miał efekt wyostrzania równomiernie równomiernie ustawiony na zero i chciałbyś wyostrzyć szczegóły na twarzy fotografowanej osoby (jak wzór ich tęczówki i rzęs) bez wykonywania ich Porównują się pory i zmarszczki, zwiększysz wartość, aż osiągniesz pożądaną równowagę.
Zauważysz również, że mamy również małe okno podglądu ustawione na 50 procent (te same problemy z wygładzaniem dotyczą zarówno podglądu całego obrazu, jak i podglądu obrazu w polu Maska wyostrzająca.
Zastosowanie ustawień, które mamy powyżej (100/4/3 dla tego konkretnego obrazu) znacznie wyostrza obraz; przyjrzyjmy się dokładnie tej samej uprawie, którą zrobiliśmy powyżej, aby zobaczyć różnicę.
Widziane z bliska zmiany są oczywiste. Kontury wokół oczu są znacznie bardziej kontrastowe, a promienie pyska i twarzy są wyraźniejsze.
Podczas oglądania z takim samym kadrem, co oryginalny obraz retuszowany, zmiany są mniej dramatyczne (ponieważ nie są widoczne w tak zbliżony sposób), ale sprawiają, że szczegóły na obrazie, takie jak futro wokół pyska, wyróżniają się.
To jest prawdziwy cel wyostrzenia obrazu. Chcesz odtworzyć ostrość rzeczywistego obiektu widzianego z ludzkiego oka, ale nie tworzyć tak intensywnego i zauważalnego kontrastu, że widz zastanawia się, jaki rodzaj manipulacji został wykonany na zdjęciu.
Podczas gdy patrzymy na zdjęcie, ważne jest, aby wskazać, co maska nieostra nie może zrobić. Sprawia, że skupiony obszar zdjęcia wyglądalepszy koncentruje się poprzez wyostrzenie krawędzi i nadanie mu ostrego wyglądu, ale nie może dodać szczegółów, które nie istnieją. Zauważysz, że na powyższym zdjęciu oczy, kufa i nos stały się ostrzejsze (jak również futro otaczającej twarzy), ale smycz, beton, mech i liście nie. Obiekty te były tak nieostre na oryginalnym zdjęciu, że żadna ilość wyostrzania nie mogła stworzyć nawet iluzji ich w płaszczyźnie ogniskowej.
Chociaż ludzie i zwierzęta odnoszą korzyści z zastosowania maski nieostrości (szczególnie wokół oczu, które wyglądają znacznie lepiej, gdy są ostre i jasne, a nie skupione na miękkich), maska nieostra naprawdę pomaga niemal każdemu popowi obrazu.
W powyższym przykładzie na przykład nie ma nic złego w obrazie po lewej stronie, ale gdy poprawi się miękkość za pomocą maski nieostrości, zwiększony kontrast na prawym obrazie naprawdę pomaga wyróżnić obraz i nadaje mu ładny, ostry wygląd.
Aby uzyskać jak najwięcej z aplikacji Unsharp Mask, niezależnie od tematu, omówmy kilka wskazówek i trików, które zapewniają, że proces ostrzenia jest płynny.
Wyłącz ostrzenie w aparacie. Przede wszystkim chcesz wyłączyć ostrzenie w aparacie. Kamery punktowe i strzelające prawie zawsze mają ostrzenie na pokładzie, podczas gdy wysokiej klasy lustrzanki cyfrowe rzadko robią (domniemaniem producenta jest to, że użytkownik punktu i strzału nie będzie wykonywał żadnej obróbki końcowej, podczas gdy właściciel DSLR prawdopodobnie będzie). Zdjęcia podwójnie przetworzone z nieostrą maską wydają się być dość okropne, dlatego najlepiej wyłączać je w aparacie i precyzyjnie dostrajać ostrzenie komputera.
Focus jest królem. Ostry fizyczny fokus w aparacie jest wart więcej niż jakakolwiek nieostra maska może ci dać. Doskonal swoje umiejętności ustawiania ostrości (i opuść obiektyw, jeśli jest luźny i miękki w ognisku). Jak wspomnieliśmy powyżej, nie ma magicznego sposobu użycia maski nieostrości do rozszerzenia lub naprawienia płaszczyzny ogniskowej zdjęcia; możesz tylko wyostrzyć to, co jest już ostre.
Mniej znaczy więcej. Użyj maski nieostrości na tyle, aby nadać zdjęciu trochę popu.Pomyśl o różnicy między widokiem na wyświetlacz 1080p i wyświetlacz 4K. Obraz 1080p jest piękny i bardzo wysokiej rozdzielczości (w porównaniu do starych telewizorów o standardowej rozdzielczości), ale 4K ma tę ostrość, która po prostu tryska z ekranu. Kiedy dostosowujesz i porównujesz zdjęcia, które chcesz uchwycić w prawo-prawy wzrost ostrości, który przesuwa obraz z "Tak, to miłe", "Wow, to ostry". Jest to jednak cienka linia; gdy uderzysz w tę słodką plamkę, dalsze zwiększanie ostrości często daje niesamowity, wręcz nienaturalnie wyglądający obraz.
Ostro na końcu. Jeśli wykonujesz dowolną inną edycję obrazu, regulację kolorów, usuwanie kurzu lub zacinanych pikseli lub edytowanie obrazu w inny sposób, zawsze zachowujesz proces ostrzenia na koniec. Pomyśl o wyostrzeniu obrazu jako polerowaniu biżuterii po zakończeniu pracy nad nią. Jest to ostatni krok po umieszczeniu każdego elementu, każdy kawałek metalu wygięty i przylutowany, i gotowy do galerii.
Uzbrojeni w zrozumienie procesu wyostrzania i najlepszego sposobu wykorzystania go, jesteś gotowy do zastosowania go do własnych zdjęć, aby zamienić dobre (aczkolwiek miękkie) zdjęcia w przyciągające wzrok te, które naprawdę wyskakują z ekranu, ściana salonu lub gdziekolwiek się znajdą.
Masz pilne pytanie dotyczące edycji zdjęć, fotografii lub maksymalnego wykorzystania możliwości aparatu cyfrowego? Zrób nam wiadomość e-mail na adres [email protected], a my dołożymy wszelkich starań, aby na nią odpowiedzieć.
