Jeśli masz dość wyszukiwania adresów IP urządzeń, z których często korzystasz poprzez zdalne logowanie, SSH i inne środki w sieci domowej, możesz zaoszczędzić sobie dużo czasu, przypisując łatwe do zapamiętania .lokalny adres do urządzenia. Czytaj dalej, jak to pokazujemy, przypisując łatwą do zapamiętania nazwę naszemu Raspberry Pi.
Najprawdopodobniej twoja sieć domowa używa przypisań DHCP IP, co oznacza, że za każdym razem, gdy urządzenie opuszcza sieć i zwraca nowy adres IP jest mu przypisany. Nawet jeśli ustawisz statyczny adres IP dla często używanego urządzenia (np. Ustawisz ramkę Raspberry Pi tak, aby zawsze była przypisana do numeru 192.168.1.99), nadal musisz przekazać tę całkowicie nieintuicyjną liczbę do pamięci. Co więcej, jeśli kiedykolwiek będziesz musiał zmienić numer z jakiegokolwiek powodu, będziesz musiał pamiętać zupełnie nowy na swoim miejscu.
Takie postępowanie nie jest końcem świata, ale jest niewygodne. Po co zawracać sobie głowę zapamiętywaniem ciągów IP, kiedy możesz podać lokalne urządzenia łatwe do zapamiętania, takie jak raspberrypi.local lub mediaserver.local?
Niektórzy z was (zwłaszcza ci z bardziej dogłębną znajomością DNS, nazewnictwa domen i innych struktur adresów sieciowych) mogą się zastanawiać, czym jest połów. Czy samo uderzenie nazwy domeny w istniejącą sieć nie stanowi nieodłącznego ryzyka lub problemu? W tym miejscu ważne jest zanotowanieduży rozróżnienie między w pełni kwalifikowanymi nazwami domen (FQDN), które są oficjalnie uznawanymi przyrostkami dla domen najwyższego poziomu (np. .com część www.howtogeek.com oznacza to, że How-To Geek jest komercyjną stroną internetową) oraz nazwy domen, które nie są rozpoznawane przez globalny system nazewnictwa / DNS lub są jawnie zarezerwowane do użytku w sieci prywatnej.
Na przykład, .wewnętrzny jest, od tego pisania, nie nazwą FQDN; nie ma zarejestrowanych domen w dowolnym miejscu na świecie, które się kończą .wewnętrzny a więc jeśli chcesz skonfigurować swoją prywatną sieć do użycia .wewnętrzny w przypadku adresów lokalnych nie ma szans na konflikt DNS. To jednak może się zmienić (choć szansa jest odległa) w przyszłości, jeśli .wewnętrzny stała się oficjalną nazwą FQDN, a adresy kończące się na .wewnętrzny były zewnętrznie rozwiązywalne za pośrednictwem publicznych serwerów DNS.
I odwrotnie .lokalny Domena została oficjalnie zarezerwowana jako specjalna nazwa domeny (SUDN) specjalnie do celów korzystania z sieci wewnętrznej. Nigdy nie zostanie skonfigurowana jako nazwa FQDN, a niestandardowe nazwy lokalne nigdy nie będą w konflikcie z istniejącymi adresami zewnętrznymi (np. howtogeek.local).
Tajny sos, który sprawia, że cały lokalny system rozpoznawania nazw DNS działa, jest nazywany usługą Multicast Domain Name Service (mDNS). Mylące są w rzeczywistości dwie implementacje mDNS, jedno przez Apple i jedno przez Microsoft. Implementacja mDNS stworzona przez Apple jest tym, co podpowiada ich popularna usługa odkrywania sieci lokalnej Bonjour. Implementacja firmy Microsoft jest znana jako Link-local Multicast Name Resolution (LLMNR). Implementacja Microsoftu nigdy nie została powszechnie przyjęta ze względu na brak zgodności z różnymi standardami i ryzyko bezpieczeństwa związane z tym, które domeny mogą być przechwytywane do użytku lokalnego.
Ponieważ implementacja mDNS Apple Bonjour ma znacznie szerszy wskaźnik wykorzystania, ma lepsze wsparcie i ogromną liczbę aplikacji dla dużych i małych platform, zdecydowaliśmy się użyć go w tym samouczku.
Jeśli masz komputery z systemem OS X firmy Apple w swojej sieci, nie musisz robić nic więcej, niż podążać za tutorialem, aby ustawić rzeczy na stronie Raspberry Pi (lub innego urządzenia z systemem Linux). Jesteś gotowy do pracy, ponieważ twoje komputery już to wspierają.
Jeśli używasz komputera z systemem Windows, który nie ma zainstalowanego iTunes (który zainstalowałby dodatkowego klienta Bonjour dla rozdzielczości mDNS), możesz rozwiązać problem braku natywnej obsługi protokołu mDNS, pobierając tutaj pomocniczą aplikację pomocy Bonjour Printer Service. Chociaż strona pobierania sprawia, że brzmi to jak narzędzie tylko do drukarki, skutecznie dodaje obsługę mDNS / Bonjour na całym systemie do systemu Windows.
Pierwszym zadaniem jest wyciągnięcie terminala z twojego Pi lub podłączenie do zdalnego terminala (jeśli masz maszynę bezgłową) przez SSH. Kiedy znajdziesz się w terminalu, poświęć chwilę, aby zaktualizować i uaktualnić apt-get. (Uwaga: jeśli niedawno zrobiłeś to jako część innego z naszych poradników Raspberry Pi, możesz pominąć ten krok.)
sudo apt-get update
sudo apt-get upgrade
Po ukończeniu procesu aktualizacji / uaktualnienia nadszedł czas na zainstalowanie Avahi - fantastycznej implementacji mDNS typu open source. Wpisz następujące polecenie w wierszu polecenia:
sudo apt-get install avahi-daemon
Po zakończeniu procesu instalacji nie musisz nawet ponownie uruchamiać urządzenia. Twoje Raspberry Pi zacznie od razu rozpoznawać zapytania sieci lokalnej dla swojej nazwy hosta (domyślnie "raspberrypi") w raspberrypi.local.
Konkretną maszyną, której używaliśmy do tego testu, jest to samo Raspberry Pi, które zamieniło się w wskaźnik pogody pogodowej, a następnie zmieniliśmy nazwę hosta lokalnego, więc kiedy wybieramy nowo powstałe urządzenie .lokalny adres, będziemy szukać weatherstation.local zamiast raspberrypi.local.
Ponownie, dla podkreślenia, część, która poprzedza końcówkę .local jest zawsze nazwa hosta urządzenia. Jeśli chcesz, aby Twój streamer muzyki Raspberry Pi miał lokalną nazwę jukebox.localna przykład musisz wykonać te instrukcje, aby zmienić nazwę hosta Pi.
Śmiało i zadzwoń do nowego .lokalny adres na komputerze, od którego chcesz uzyskać dostęp do urządzenia:
Powodzenie! weatherstation.local rozpoznaje 192.168.1.100, który jest faktycznym adresem IP urządzenia w sieci lokalnej. Od tej pory każda aplikacja lub usługa, która poprzednio wymagała adresu IP Raspberry Pi, może teraz używać adresu .local.
