Linux nie jest kompletnym systemem operacyjnym - to tylko jądro. Dystrybucje Linuksa pobierają jądro Linuxa i łączą je z innym wolnym oprogramowaniem, tworząc kompletne pakiety. Istnieje wiele różnych dystrybucji Linuksa.
Jeśli chcesz "zainstalować system Linux", musisz wybrać dystrybucję. Możesz także użyć Linux From Scratch, aby skompilować i złożyć swój własny system Linux od podstaw, ale to ogrom pracy.
Ubuntu jest prawdopodobnie najbardziej znaną dystrybucją Linuksa. Ubuntu jest oparty na Debianie, ale ma własne repozytoria oprogramowania. Większość oprogramowania w tych repozytoriach jest zsynchronizowana z repozytoriami Debiana.
Projekt Ubuntu skupia się na dostarczaniu solidnego doświadczenia na komputerach stacjonarnych (i serwerze) i nie obawia się zbudowania własnej niestandardowej technologii. Ubuntu używało środowiska graficznego GNOME 2, ale teraz używa własnego środowiska graficznego Unity. Ubuntu buduje nawet własny serwer graficzny Mir, podczas gdy inne dystrybucje działają na Wayland.
Ubuntu jest nowoczesny, ale nie jest zbyt krwawy. Oferuje publikacje co sześć miesięcy, z bardziej stabilnym wsparciem LTS (wsparcie długoterminowe) co dwa lata. Ubuntu pracuje obecnie nad rozszerzeniem dystrybucji Ubuntu na smartfony i tablety.
Mint jest dystrybucją Linuksa opartą na Ubuntu. Korzysta z repozytoriów oprogramowania Ubuntu, więc te same pakiety są dostępne w obu. Pierwotnie Mint był dystrybucją alternatywną, którą kochał głównie dlatego, że zawierał kodeki i opatentowane oprogramowanie, których Ubuntu domyślnie nie uwzględniał.
Ta dystrybucja ma teraz swoją własną tożsamość. Nie znajdziesz tu własnego pulpitu Unity dla Ubuntu - zamiast tego otrzymasz bardziej tradycyjny pulpit Cynamonu lub MATE. Mint stosuje bardziej swobodne podejście do aktualizacji oprogramowania i nie instaluje automatycznie krytycznych aktualizacji oprogramowania. Kontrowersyjnie doprowadziło to niektórych deweloperów Ubuntu do oznaczenia go jako niepewnego.
Debian to system operacyjny złożony wyłącznie z bezpłatnego oprogramowania o otwartym kodzie źródłowym. Projekt Debian działa od 1993 roku - ponad 20 lat temu! Ten szeroko szanowany projekt wciąż wydaje nowe wersje Debiana, ale znany jest z tego, że porusza się znacznie wolniej niż dystrybucje takie jak Ubuntu czy Linux Mint. To może uczynić go bardziej stabilnym i konserwatywnym, co jest idealne w przypadku niektórych systemów.
Ubuntu zostało pierwotnie założone, aby wziąć rdzeń stabilnego Debiana i szybciej je ulepszać, pakując oprogramowanie w przyjazny dla użytkownika system, który jest częściej aktualizowany.
Fedora to projekt skoncentrowany na wolnym oprogramowaniu - nie znajdziesz tutaj łatwego sposobu instalowania własnych sterowników graficznych, chociaż są dostępne repozytoria firm trzecich. Fedora jest krwawieniem i zawiera najnowsze wersje oprogramowania.
W przeciwieństwie do Ubuntu, Fedora nie tworzy własnego środowiska graficznego ani innego oprogramowania. Zamiast tego, projekt Fedora wykorzystuje oprogramowanie "upstream", zapewniając platformę integrującą całe to oprogramowanie upstream bez dodawania własnych niestandardowych narzędzi lub łatania go zbyt wiele. Fedora jest domyślnie wyposażona w środowisko graficzne GNOME 3, ale możesz także uzyskać "obroty", które pochodzą z innych środowisk graficznych.
Fedora jest sponsorowana przez Red Hat i jest podstawą komercyjnego projektu Red Hat Enterprise Linux. W przeciwieństwie do RHEL Fedora jest krwawieniem i nie jest obsługiwana przez długi czas. Jeśli chcesz uzyskać bardziej stabilną wersję, która będzie obsługiwana przez dłuższy czas, Red Hat wolałby korzystać z produktów Enterprise.
Red Hat Enterprise Linux to komercyjna dystrybucja Linuksa przeznaczona dla serwerów i stacji roboczych. Jest oparty na projekcie Fedora o otwartym kodzie źródłowym, ale ma być stabilną platformą z długoterminowym wsparciem.
Red Hat stosuje prawo dotyczące znaków towarowych, aby zapobiec redystrybucji oficjalnego oprogramowania Red Hat Enterprise Linux. Jednak podstawowe oprogramowanie jest bezpłatne i open-source. CentOS to projekt społecznościowy, który pobiera kod Red Hat Enterprise Linux, usuwa wszystkie znaki towarowe Red Hat i udostępnia je do bezpłatnego użytku i dystrybucji. Jest to darmowa wersja RHEL, więc dobrze, jeśli chcesz stabilną platformę, która będzie obsługiwana przez długi czas. CentOS i Red Hat ogłosili niedawno, że współpracują, więc CentOS jest teraz częścią samego Red Hata.
openSUSE to stworzona przez społeczność dystrybucja Linuksa sponsorowana przez firmę Novell. Novell zakupił SuSE Linux w 2003 roku i nadal tworzy korporacyjny projekt Linux znany jako SUSE Linux Enterprise. Tam, gdzie Red Hat ma projekt Fedora, który zasila Red Hat Enterprise Linux, Novell ma projekt openSUSE, który jest dostarczany do SUSE Linux Enterprise.
Podobnie jak Fedora, openSUSE jest bardziej krwawą wersją Linuksa. SUSE był niegdyś jedną z przyjaznych dla użytkownika dystrybucji Linuksa dla komputerów stacjonarnych, ale ostatecznie Ubuntu zyskało tę koronę.
Mageia jest rozwidleniem Mandriva Linux stworzonym w 2011 roku. Mandriva - wcześniej znana jako Mandrake - była kiedyś jedną z wielkich przyjaznych dla użytkownika dystrybucji Linuksa.
Podobnie jak Fedora i openSUSE, jest to projekt stworzony przez społeczność, mający na celu stworzenie dystrybucji Linuksa o otwartym kodzie źródłowym. Mandriva SA nie tworzy już konsumenckiej dystrybucji Linuksa dla komputerów stacjonarnych, ale ich biznesowe projekty serwerów linuksowych oparte są na kodzie Mageia - podobnie jak Fedora i openSUSE dostarczają kod do swoich odpowiedników w przedsiębiorstwie.
Arch Linux jest bardziej stary niż wiele innych dystrybucji Linuksa. Został zaprojektowany, aby być elastyczny, lekki, minimalny i "Utrzymać prosty". Utrzymanie tego w prostocie nie oznacza, że Arch oferuje mnóstwo narzędzi graficznych i automatycznych skryptów konfiguracyjnych, które pomogą Ci skonfigurować system.Zamiast tego oznacza to, że Arch rezygnuje z tych rzeczy i robi wszystko, co w Twojej mocy.
Odpowiadasz za prawidłową konfigurację systemu i instalację oprogramowania, które lubisz. Arch nie zapewnia oficjalnego interfejsu graficznego dla swojego menedżera pakietów lub złożonych graficznych narzędzi konfiguracyjnych. Zamiast tego zapewnia czyste pliki konfiguracyjne przeznaczone do łatwej edycji. Dysk instalacyjny zrzuca użytkownika do terminala, gdzie należy wprowadzić odpowiednie polecenia, aby skonfigurować system, podzielić dyski na partycje i samodzielnie zainstalować system operacyjny.
Arch używa modelu "rolling release", co oznacza, że każdy obraz instalacyjny jest tylko migawką bieżącego oprogramowania. Każda część oprogramowania będzie aktualizowana z biegiem czasu bez potrzeby aktualizacji do nowej wersji "Arch".
Ta dystrybucja ma trochę wspólnego z Gentoo, który był popularny w tym samym czasie. Obie dystrybucje Linux są przeznaczone dla użytkowników, którzy wiedzą, jak działają ich systemy lub którzy są przynajmniej chętni do nauki. Jednak Arch używa pakietów binarnych, podczas gdy Gentoo (niepotrzebnie) skupia się na kompilowaniu każdego fragmentu oprogramowania ze źródła - oznacza to, że szybko instaluje się oprogramowanie na Arch, ponieważ nie musisz tracić cykli procesora i czasu, czekając na kompilację oprogramowania.
Slackware to kolejna instytucja. Założona w 1993 roku, Slackware jest najstarszą dystrybucją Linuksa, która wciąż utrzymuje i publikuje nowe wydania.
Jego rodowód pokazuje - podobnie jak Arch, Slackware rezygnuje ze wszystkich niepotrzebnych narzędzi graficznych i automatycznych skryptów konfiguracyjnych. Nie ma graficznej procedury instalacji - musisz ręcznie podzielić dysk na partycje, a następnie uruchomić program instalacyjny. Slackware uruchamia się domyślnie w środowisku wiersza poleceń. To bardzo konserwatywna dystrybucja Linuksa.
Puppy Linux to kolejna dość dobrze znana dystrybucja Linuksa. Poprzednie wersje zostały zbudowane na Ubuntu, ale najnowsze są oparte na Slackware. Szczenię zaprojektowano jako mały, lekki system operacyjny, który może działać dobrze na bardzo starych komputerach. Plik ISO szczenięcia ma 161 MB, a Puppy może uruchamiać się z tego dysku w środowisku na żywo. Puppy może działać na komputerach z 256 MB lub pamięcią RAM, chociaż zaleca 512 MB dla najlepszego doświadczenia.
Szczeniak nie jest najnowocześniejszy i nie ma wszystkich najgłośniejszych dzwonków i gwizdów, ale może pomóc w odzyskaniu starego komputera.
Nie są to jedyne dystrybucje Linuksa. Distrowatch zawiera wiele list i próbuje je uszeregować według popularności.
Image Credit: Eduardo Quagliato na Flickr
